100 lat liceum w Szczecinku. Pomnik na pożegnanie

Historia

Przedwojenne gimnazjum w Szczecinku było kontynuacją gimnazjum - jednego z pierwszych na Pomorzu - założonego w roku 1640 przez księżnę Jadwigę Brunszwicką, żonę księcia Ulryka, która zamieszkała w Szczecinku po śmierci męża. Do tradycji tej szkoły odwołuje się też chętnie polskie I Liceum Ogólnokształcące, któremu po wojnie z względów politycznych zmieniono patronkę na osobę nawiązującą do związków Pomorza z Polską, czyli księżnę Elżbietę, córkę króla Kazimierza Wielkiego, którą wydano za księcia wołogosko-słupskiego Bogusława V.

To symboliczne zamknięcie pewnego etapu historii, która najpierw podzieliła, a teraz pojednała dawnych i obecnych mieszkańców Szczecinka. Dokładnie 100 lat temu, 3 kwietnia 1913 roku, oddano do użytku nowy budynek Gimnazjum Księżnej Jadwigi. Dziś mieści się tu I LO im. księżnej Elżbiety.

W czasach PRL nie było oczywiście mowy o jakichkolwiek kontaktach polskiej szkoły z absolwentami jej poprzedniczki. Jeszcze długo po przełomie roku 1989 byłych i obecnych mieszkańców Szczecinka dzieliła bariera nieufności, ale wraz z upływem lat to się zmieniło. Przełomem było w roku 2008 odsłonięcie w szczecineckim parku obelisku upamiętniającego niemieckich mieszkańców miasta i powiatu. Dwa lata później dawni mieszkańcy miasta włączyli się już oficjalnie w obchody 700. rocznicy nadania praw miejskich, a szefa szczecineckiego ziomkostwa Siegfrieda Raddatza uhonorowano medalem 700-lecia w uznaniu jego zasług na rzecz pojednania.

- Uroczystości stulecia budynku zaplanowaliśmy na piątek, 5 kwietnia - mówi Jerzy Kania, dyrektor I LO. Licealiści już od jakiegoś czasu przygotowują się do jubileuszu kręcąc m.in. filmy na konkurs o historii i współczesności Szczecinka. Jego laureatów poznamy podczas uroczystości. Wzruszającym i symbolicznym momentem będzie także oficjalne rozwiązanie stowarzyszenia uczniów Gimnazjum Księżnej Jadwigi, którego jego członkowie chcą tego dnia dokonać w auli liceum. 68 lat po wojnie została już ich garstka i dla nich to bardzo ważne wydarzenie.

Kulminacyjnym punktem jubileuszowych obchodów będzie odsłonięcie pomnika-kamienia upamiętniającego byłych uczniów niemieckiego Fürstin Hedwig Gymnasium.

- Na potężnym głazie narzutowym znajdzie się krótki napis w języku niemieckim i polskim - mówi Jerzy Kania. Polodowcowy głaz narzutowy ważący 4 tony jest już w warsztacie kamieniarskim Krzysztofa Krawca. Obelisk stanie niedaleko pomnika nagrobnego Jana Samuela Kaulfussa, dyrektora i odnowiciela gimnazjum w latach 1824-32. Pomnik cudem przetrwał lata PRL, ale tylko dlatego, że Prusacy "zesłali" Kaulfussa do Szczecinka z Poznania za kontakty z polskim środowiskiem naukowym.

Takiego szczęście nie miał stojący w pobliżu pomnik Friedricha Rödera, dyrektora gimnazjum w latach 1844-1861. Charakterystyczna kolumna z białego marmuru stała jeszcze w latach 60. XX wieku, ale wkrótce potem została zburzona w ramach usuwania śladów niemczyzny, a jej resztki znaleziono kilka lat temu w kanale burzowym przy okazji budowy nowej hali sportowej.

Nową szkołę zbudowano z inicjatywy Christiana Roggego, dyrektora gimnazjum w latach 1895-1913. Wcześniej szkoła mieściła się w budynku przy dzisiejszej ulicy Piotra Skargi, dawnym internacie CSI Słowianka. Nowy gmach wzniesiono nieopodal, na boisku szkolnym nad jeziorem. Teren oddało miasto, rząd finansował budowę kosztem 283 tys. marek.

Dzisiejsi gospodarze szkoły nie mają się czego wstydzić. Kilka lat temu budynek I LO przeszedł gruntowny remont. Zbudowano nową salę sportową i boisko. Nad wejściem przywrócono przedwojenny łaciński napis Juventuti sacrum, czyli "poświęcony młodzieży".