Anna i Marcin Nowakowie odebrali Fiata 500C Poznaj zwycięzców akcji RAZEM NAJLEPIEJ 2020

Jak długo jesteście razem?

Od 2009 roku, czyli 11 lat. Po trzech latach pobraliśmy się, jesteśmy więc w związku małżeńskim 8 lat.

Kiedy to się zaczęło? Jak się poznaliście?

Poznaliśmy się w walentynki przez portal internetowy. Pisaliśmy do siebie i po miesiącu korespondencji, zdecydowaliśmy się spotkać. Co ciekawe, okazało się, że nasze ścieżki w mieście przebiegają podobnie! Mieszkałam wówczas niespełna 100 m od miejsca pracy Marcina, więc na pewno widywaliśmy się wcześniej, nie znając się. Wynajmowałam wtedy mieszkanie na parterze, i mąż zmierzając do domu, przechodził codziennie pod moim oknem. Z kolei ja idąc do pracy, przechodziłam tuż obok firmy męża. Na pierwsze spotkanie umówiliśmy się na Rynku Głównym koło fontanny, tymczasem okazało się, że mogliśmy się spotkać nieomal przed własnym domem. Poznaliśmy się więc w świecie wirtualnym, ale w realnym świecie chodziliśmy tymi samymi ścieżkami. Można więc śmiało powiedzieć, że to było przeznaczenie!

Wasze wspólne najpiękniejsze wspomnienie?

Narodziny naszej córeczki. Teraz nasza pociecha ma 6 lat. Urodziła się w styczniu 2015 roku. Padał śnieg; to była śnieżna zima. My poznaliśmy się w lutym, córka urodziła się w styczniu - tacy zimowi ludzie z nas. O tym, że będziemy rodzicami, dowiedzieliśmy się 26 maja - w dzień matki! I jak tu wątpić w przeznaczenie?

Jaki macie ulubiony sposób spędzania wolnego czasu?

Najczęściej we trójkę gramy w gry planszowe, oglądamy razem filmy, lubimy odwiedzać rodzinę. Jednak życie zawodowe bardzo ogranicza czas wolny. Często mijamy się z mężem, bo na zmiany opiekujemy się dzieckiem.

Co pomaga Wam w trudnych chwilach?

Nasza córeczka! Pomaga nam spojrzeć na trudności z innej perspektywy. Dobry jest też kontakt z naturą, modlitwa, a także muzyka relaksacyjna. Ale przede wszystkim najważniejsza jest rozmowa, dialog.

Które cechy w sobie cenicie najbardziej?

Cenię pracowitość Marcina. Jest też oddanym i opiekuńczym ojcem. Jesteśmy wobec siebie lojalni i wspieramy się wzajemnie.

Właśnie otrzymaliście nagrodę: uroczego fiata. Kto lepiej prowadzi samochód?

Jeśli chodzi o prowadzenie auta w ekstremalnych warunkach albo na autostradzie, to lepiej sprawdza się Ania, ale jeśli chodzi o jazdy po mieście, to Marcin radzi sobie lepiej. Widać więc, że uzupełniamy się wzajemnie.

Dokąd planujecie wymarzoną podróż?

Mamy wymarzony cel w Polsce - wyprawę na Mazury! Bardzo chcielibyśmy się tam wybrać naszym pięknym fiatem. A jeśli chodzi o dalsze podróże, to mamy niezrealizowane marzenie z przeszłości: podróż na Majorkę. Już mieliśmy ją zaplanowaną, ale dowiedzieliśmy się, że zostaniemy rodzicami i zrezygnowaliśmy z lotu. Może uda się w przyszłości, już wspólnie - we trójkę.

Kto gotuje? Kto robi to lepiej?

W kwestii kulinarnej uzupełniamy się znakomicie. Oboje gotujemy, i nie ma tak, że ktoś lepiej lub gorzej to robi. Kiedy jestem w pracy, mąż gotuje obiad i robi to dobrze, potrafi nawet upiec ciasto.

A kto robi lepszą kawę?

Ania parzy lepszą! Najbardziej lubi kawę latte z przyprawami, z cynamonem i kardamonem. Z ekspresu albo z kawiarki. Pachnąca, aromatyczna! Zwłaszcza zimową porą, taką jak dziś, smakuje wspaniale i dodaje energii.

Kto ma bardziej romantyczną naturę?

Marcin! Jednak ślub i wesele zaplanowaliśmy wspólnie razem.

Kto jest większym bałaganiarzem?

Marcin lubi mieć wszystko poukładane nieomal perfekcyjnie, jest bardziej pedantyczny.

A kto częściej się spóźnia?

Ani zdarza się spóźniać.

Kto ma więcej cierpliwości?

Zdecydowanie Anna.

Kto wyciąga pierwszy rękę na zgodę?

Zdecydowanie Marcin; on też jest bardziej porywczy, i częściej prowokuje sytuacje konfliktowe, ale potem potrafi się zreflektować i wyciągnąć rękę na zgodę.

Kto spędza więcej czasu w łazience?

Nie jest punktem spornym. Ania potrzebuje łazienki na dłużej, dlatego zajmuje ją ostatnia. Marcin korzysta z niej wcześniej, więc później Ania łazienkę ma dla siebie; nikt nie musi się rano stresować.

Kto jest większym optymistą?
Ania jest większą optymistką, ale twardo stąpającą po ziemi. Jest też większą marzycielką, ale nie z głową w chmurach, lecz kimś, kto potrafi realizować swoje marzenia.

Jak sobie wyobrażacie Wasze życie za 30 lat?

W czasach, w których żyjemy, ciężko myśleć o przyszłości. Pandemia wielu odebrała radość życia, ale trzeba wierzyć, że przetrwamy ten trudny czas, a za 30 lat będziemy na emeryturze. Będziemy wieść zwyczajne, spokojne życie, otoczeni dziećmi i wnukami.

Marzymy przede wszystkim o tym, żeby mieć więcej czasu dla siebie

Jak brzmi Wasza recepta na szczęśliwy związek?

Trwały związek daje poczucie szczęścia, ale potrzebuje codziennej uwagi. W naszej relacji ważne są: zaufanie, szczerość, prawdomówność. Staramy się rozmawiać o tym, co nam przeszkadza, mówimy o swoich emocjach i uczuciach. Bardzo ważne są: troskliwość, cierpliwość, zdolność do zawierania kompromisów, wzajemny szacunek, zrozumienie dla siebie, umiejętność wybaczenia, przyznania się do błędu. Otwartość jest bardzo ważna. Trzeba ze sobą rozmawiać!