… droga przez mękę

Stefan Kowalski brony już raz rzucił. Na drogę, która biegnie tuż obok jego gospodarstwa i jest jego prywatną własnością. Ale jeżdżą po niej ci, którzy tu mieszkają lub budują swoje domy na działkach znajdujących za gospodarstwem S. Kowalskiego. W sumie kilkanaście osób. Dlaczego? Bo innej drogi nie ma. To znaczy jest, ale jedynie na papierze, to znaczy na geodezyjnych planach. - I brzózki na niej rosną - pokazuje mężczyzna. Jak to możliwe?
Na początku lat dziewięćdziesiątych S. Kowalski zabiegał o przekształcenie kawałka swojej ziemi rolnej na budowlaną. Bardzo mu na tym zależało, bo miał olbrzymie długi i ziemię chciał sprzedać. Gmina zgodziła się na przekształ-
cenie, ale powstał problem, którędy do swoich posesji będą dojeżdżać ci, którzy się tam wybudują. - I oddałem na drogę za darmo pół hektara ziemi, właśnie tam, gdzie rosną te brzózki. To było w 1994 roku - mówi S. Kowalski.
Od tamtego roku słyszy jedynie obietnice, że droga będzie. A ludzie, którzy działki kupili, jeżdżą przez jego posesję, bo innego sposobu nie ma. - A co to ja instytucja charytatywna jestem, żeby po moim jeździli? - pyta S. Kowalski. - Tutaj ciężki sprzęt puszczają, z drewnem. Samochody zakrętu nie wyrabiają, moje drzewa niszczą. I dlatego w końcu rzucił na drogę brony. - Kolejka się zrobiła, klaksonami trąbili - mówi mężczyzna. Obiecuje, że zrobi to jeszcze raz. Kiedy? Za niecałe dwa tygodnie, jeśli burmistrz nie dotrzyma słowa. - Obiecał, że za 14 dni problem zostanie rozwiązany - dodaje.
- Obiecałem - potwierdza Andrzej Matyjaszek. Mówi, że brzózki wytnie i zrobi gruntową drogę, która na razie wystarczyć musi, bo na taką z prawdziwego zdarzenia nie ma pieniędzy. I na budowę dwa tygodnie z powodzeniem wystarczą. - To będzie droga przez mękę (czyli kiepska - dop. aut.). Ale będzie - stwierdza burmistrz.