Dwór w Kłopotowie oficjalnie został zabytkiem. Zabudowania folwarczne, płot i dojazdowa aleja też

- Dawny majątek w Kłopotowie (dwór, park , folwark) stanowi założenie przestrzenne o czytelnej pierwotnej kompozycji, z elementami składowymi historycznej struktury - czytamy na Facebooku Wojewódzkiego Urzędu Ochrony zabytków w Szczecinie.
Dalej poznajemy historię wioski i jej zabytkowej budowli: - Kłopotowo to wieś o metryce średniowiecznej, wzmiankowana w 1263 i 1276 r. - uposażenie kościoła we Wrzosowie (posiadłość katedry kołobrzeskiej). W 1565 r. stanowiło lenno rodziny von Ramel. W 1650 r. wieś zakupiona przez Wediga von Bonin. W 1784 r. do majątku należały dwa folwarki, młyn, owczarnia, kuźnia, 8 gospodarstw chłopskich i 2 zagrodnicze. Dwór został wzniesiony w 1911 r. przez nowych (od 1910 r.) właścicieli majątku kłopotowskiego, tj. Clarę i Hasso von Wedel . Wybudowano dwór, o rozczłonkowanej bryle, dwu i trzykondygnacyjny, murowany, podpiwniczony, nakryty wysokimi dachami, o modernistycznej formie architektonicznej z elementami północnego neorenesansu oraz secesji oraz stosunkowo bogatym, historycznym wystroju wnętrza. Datowanie obiektu potwierdza również forma architektoniczna, elementy konstrukcyjne (w tym więźba), wystrój wnętrza oraz datownik nad wejściem frontowym [1911].

Bryła budynku charakteryzuje się silnie rozczłonkowaną formą, o zróżnicowanych kształtach, wysokości i typie dachów, które tworzą harmonijną całość. Korpus dwukondygnacyjny, nakryty dachem naczółkowym, z trzykondygnacyjnymi (szerokimi) ryzalitami (frontowym i tylnym), nakrytymi stromymi dachami dwuspadowymi. W ścianie frontowej wyprowadzony parterowy, trójboczny ryzalit, zwieńczony trójpołaciowym daszkiem oraz taras na pomieszczeniem przyszczytowym. W ścianie tylnej również dwa ryzality parterowe, zwieńczone tarasami: pięcioboczny i czworoboczny. W szczycie zachodnim parterowy, trójboczny wykusz, nakryty daszkiem trzypołaciowym. Skrzydło wschodnie dwukondygnacyjne, nakryte dachem dwuspadowym (w linii kalenicy korpusu), z wykuszem w ścianie południowej. Przejazd bramny parterowy, z szerokimi, pełno łukowymi arkadami. W dachach korpusu i skrzydła umieszczone są lukarny w formie wolich oczu.

Wszystkie elewacje zachowały pierwotną kompozycję i wystrój, odzwierciedlają eklektyczny styl budynku.

Dwór zachował szczególnie w obrębie parteru - wiele elementów historycznego wystroju i wyposażenia, o wysokich wartościach artystycznych trwale związanych z bryłą budynku jako jego elementy składowe, drewniana konstrukcja więźby dachowej, w holu w szerokiej i łukowato sklepionej wnęce znajduje się kominek, dekorowany płaskorzeźbioną sceną, identyczną jak w szczycie ryzalitu fasady.

Sklepienie wnęki dekorowane jest kasetonami z malowanymi znakami zodiaku. Belkowy strop zdobiony jest malowanym (wielobarwnym) na tynku powały ornamentem okuciowym.

Drewniane schody zachowały oryginalną balustradę ze snycerską dekoracją. W zachodniej części holu ściany wyłożone są płycinową balustradą. W salonie południowym (z trójbocznym ryzalitem) zachowały się bogato rzeźbione dwuskrzydłowe drzwi (płyciny z motywami roślinnymi i zoomorficznymi), umieszczone w pełnołukowej arkadzie, z podłuczem dekorowanym kasetonami , po obu stronach drzwi wbudowane są szafy z ozdobnymi gzymsami i toczonymi nogami oraz ornamentem roślinnym.

Dekorację drewnianego stropu stanowią dwa ciągi rzeźbionych kasetonów z narożnymi fryzami oraz malowidła powały o motywach liści dębu, w piwnicach stropy ceramiczne typu kleina na stalowych belkach, na wyższych kondygnacjach stropy drewniane, belkowe, ze ślepym pułapem i podsufitką; W holu oraz salonie frontowym stropy belkowe, z fantazyjnie malowanymi powałami, fryzami oraz dekoracją płycinową.

W salonie muzycznym, czytelni i jadalni zachowane sztukaterie sufitowe, w formie centralnych rozet, przynarożnych fryzów, a także szerokich plafonów z belkowaniem dekorowanym fryzami i guzami. W wyżej wymienionych pomieszczeniach zachowały się elementy oryginalnej boazerii płycinowej oraz drewniane obramienia otworów drzwiowych z pseudoportalami. W przedsionku i korytarzu znajdują się pierwotne posadzki terakotowe, o bogatych wzorach geometryczno-roślinnych. W korytarzu zachowały się okna z witrażami, z przeszkleniem o motywach roślinnym. W toalecie, na parterze, historyczna dekoracja kafelkowa, z ozdobnym gzymsem. Wewnątrz dworu zachowało się większość pierwotnej stolarki drzwiowej, z okuciami (w tym mosiężne klamki i metaloplastyczne zawiasy);

Zapraszamy do galerii zdjęć udostępnionych nam przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie. Dodajmy tylko, że dwór znajduje się obecnie w rękach prywatnych i jest międzynarodowym domem spotkań. Korzystają z niego letnicy, artyści ale też i mieszkańcy sołectwa.