Euro Boruca i Rogera

Leo Beenhakker musiał radzić sobie z licznymi urazami oraz bardzo słabą formą niemal większościswych podopiecznych. Z takimi problemami trudno myśleć o awansie z grupy. Przedstawiamy oceny ważniejszych piłkarzy w naszym zespole.

Artur Boruc - bramkarz klasy światowej. W trzech spotkaniach uratował nas od straty co najmniej 8 goli. Taka jest rola bramkarza, ale Boruc i tak spisał się na miarę najlepszej jedenastki mistrzostw. Jego cena po turnieju powinna wzrosnąć o kilka milionów euro, ale najważniejsze by w końcu odszedł z Celtiku, w którym trzeba przyznać szczerze marnuje się.

Jacek Bąk - przejął opaskę kapitana w meczu z Austrią. Nie stanowił jednak tak pewnego punktu, jak w eliminacjach. Widać było, że odstaje pod względem szybkościowym od napastników rywali. Po turnieju kończy karierę reprezentacyjną.

Michał Żewłakow - jako jedyny z obrońców (obok Wasilewskieo) wystąpił we wszystkich meczach. Raz na lewej obronie, dwukrotnie w środku. W tej formacji mało było zrozumienia i była to wina również Żewłakowa, który źle dyrygował kolegami.

Marcin Wasilewski - twardy, walczący, ale nic poza tym. Właściwie bez akcentów w ofensywie, a w obronie także nie do końca skuteczny.

Paweł Golański - zagrał z Niemcami i Austrią, ale bardzo słabo. Podobnie jak Wasilewski bez akcentu w ofensywie. Nie bardzo tłumaczy go fakt, że grał nie na swojej pozycji.

Jakub Wawrzyniak - zagrał w meczu z Chorwacją i spisał się całkiem nieźle, zwłaszcza w ofensywie. Od młodszego kolegi gry na boku obrony powinni się uczyć Wasilewski czy Golański.

Dariusz Dudka - gracz, który występował na dwóch pozycjach. Jako defensywny pomocnik radził sobie średnio. Przesunięty do obrony także się nie spisał. Dostosował się poziomem do reszty ekipy.

Mariusz Lewandowski - jeden z naszych liderów w eliminacjach zawiódł kompletnie. "Zizou" z Doniecka miał dominować w środku pola, ale był dużo wolniejszy od rywali. Jego strzały były za każdym niemal razem niecelne.

Jacek Krzynówek - kolejny zawodnik, który miał ciągnąć za sobą zespół, a sprawiał wrażenie jakby po raz pierwszy założył reprezentacyjną koszulkę. Nie oglądaliśmy w jego wykonaniu bodaj ani jednego skutecznego rajdu czy dośrodkowania. Strzelał z nieprzygotowanych pozycji, nie stwarzając zagrożenia.

Rafał Murawski - Beenhakker wsadził go trochę "na konia" wystawiając od pierwszej minuty przeciwko Chorwacji. Pomocnik Lecha był jednak zagubiony, miał rozgrywać piłkę, a notował sporo strat. Wiemy, że ma spory potencjał, ale w tym konkretnym pojedynku go nie pokazał.

Wojciech Łobodziński - z Niemcami zaprezentował bodaj jedną ciekawą akcję, podobnie jak z Chorwatami. Zupełnie nieudany występ na Euro. Patrząc na jego grę, bardzo tęskniliśmy za Błaszczykowskim.

Ebi Smolarek - w dwóch pierwszych meczach niemal niewidoczny. Być może przez to, że ustawiony był na szpicy i musiał walczyć z rosłymi obrońcami. Lepiej czuje się jednak w roli skrzydłowego, kiedy ma więcej miejsca. Z Chorwacją dał dobrą zmianę - był bliski zdobycia gola.

Roger Guerreiro - najjaśniejsza postać naszej ofensywy. Dzięki niemu mieliśmy kilka sytuacji strzeleckich, a co najważniejsze zdobył historyczną, pierwszą bramkę dla reprezentacji Polski. Jego wartość po turnieju gwałtownie wzrośnie i Legii ciężko będzie go zatrzymać.

Marek Saganowski - powinien grać od początku już w spotkaniu z Niemcami. Po nim najbardziej widać było walkę i zaangażowanie w grę. Zanotował trzy dobre występy i jako jeden z nielicznych nie może się wstydzić za swoją grę.

.