Historia Koszalina: Prezydenci, burmistrzowie i przewodniczący

Spisać wszystkich, koszalińskich burmistrzów, prezydentów oraz przewodniczących prezydium miejskiej rady narodowej zdecydował się Maciej Sprutta, szef Stowarzyszenia Przyjaciół Koszalina. Jak sam mówi nie było to proste, bo z dostępem do archiwalnych materiałów bywało różnie.

W końcu jednak udało się. Powstała lista ośmiu koszalińskich burmistrzów (od 1945 roku do 1949 roku), dziesięciu przewodniczących prezydium (do 1950 roku do 1973 roku) oraz dwunastu prezydentów łącznie z urzędującym obecnie Mirosławem Mikietyńskim.

- Tuż po wojnie Koszalin przyjął granice administracyjne razem z funkcją burmistrza. Później pojawił się nacisk na kolegialność i rolę burmistrza przejęła miejska rada narodowa. Dwadzieścia lat później ustanowiono urząd prezydenta - mówi Maciej Sprutta. Tłumaczy, że tworząc listę chciał przede wszystkim pokazać, że polski Koszalin to już kawał bogatej historii.

- Przez ten czas nasze miasto zmieniło się nie do poznania. Ludzie, którzy w tym czasie nim kierowali byli różni. Jedni sprostali temu zadaniu, inni nie. Jedni wpływali na czasy, w których żyli, inni nic nie robili, bo trafili na dobrą koniunkturę. Pomimo to warto poznać ich nazwiska, bo po prostu tacy ludzie byli - twierdzi szef SPK.

Obok zamieszczamy pełną listę włodarzy Koszalina, a czterem z nich poświęcamy kilka słów więcej. Bo to szczególnie w ich czasach, w nieodległej przeszłości, nasze miasto stawało się takie, jakie znamy dziś.

Burmistrzowie
(lata 1945 - 1949):
Stanisław Jakubowski, Czesław Mikołajczyk, Marian Habelman, Edmund Fudziński, Czesław Mikołajczyk, Henryk Jagoszewski. Stanisław Wożniakowski, Mieczysław Brudinger.

Przewodniczący prezydium miejskiej rady narodowej
(lata 1950 - 1973): Florian Głowiec, Marian Czerwiński, Tadeusz Wojciechowski, Tadeusz Wielgosz, Edward Gryz, Tadeusz Ozga, Władysław Orłowski, Józef Bajsarowicz, Eugeniusz Bartkiewicz.

Prezydenci (lata 1973 - 2006):
Bernard Kokowski, Henryk Sobolewski, Jan Kuć, Stanisław Mazur, Eugeniusz Żuber, Janusz Wojtych, Bogdan Krawczyk, Eugeniusz Redlarski, Henryk Sobolewski, Antoni Grzechowski, Henryk Sobolewski, Mirosław Mikietyński.

Wielka czwórka
Henryk Jagoszewski, szósty powojenny burmistrz Koszalina (1947-1949). To on zorganizował zręby polskiego szkolnictwa i uruchomił w mieście podstawowe placówki życia kulturalnego. Bardzo pracowity i lubiany: miał jeden z największych pogrzebów (w kondukcie żałobnym szło około 5 tysięcy osób).

Tadeusz Ozga, przewodniczący prezydium miejskiej rady narodowej (1958 - 1963). Za jego czasów uruchomiono "Kazel" oraz wybudowano nowy, miejski ratusz (1962). Trzy lata wcześniej oddano do użytku restaurację na Górze Chełmskiej oraz pobliski, leśny amfiteatr. To również za jego kadencji powstał znany nam wszystkim dworzec PKP (1962).

Józef Bajsarowicz, przewodniczący prezydium miejskiej rady narodowej (1969 - 1972). Największa inwestycja z tych lat to wybudowanie nowoczesnego - jak na owe czasy - stadionu "Gwardii". To również wtedy oddano do użytku koszalińską oczyszczalnię ścieków.

Bernard Kokowski, prezydent (1973 - 1981). Piastował urząd w latach, gdy Koszalin zmienił się najbardziej. Skorzystał z pieniędzy jakie popłynęły do miasta, w którym miały zostać zorganizowane ogólnopolskie dożynki (1975). Za jego rządów oddano do użytku gmach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej (1973), kompleksowo przebudowano układ komunikacyjny miasta, wybudowano przejście podziemne przy dworcu PKP. To także Kokowski przyczynił się do uruchomienia magistrali wodnej z Mostowa.