Tego właśnie dnia biskup kamieński Herman von Gleichen, właściciel ziemi koszalińskiej, wystawił akt lokacyjny dla Koszalina (stało się to w klasztorze cystersów w Bukowie Morskim). Organizację miasta i praktycznie wybudowanie go niemal od podstaw powierzył dwóm niemieckim kolonistom, niejakim Markwardowi i Hartmanowi.
Jak na tamte warunki biskup hojnie uposażył miasto, nadając mu 100 łanów ziemi i 10 łanów lasu bukowego. Zwolnił też miasto z płacenia podatków przez okres sześciu lat oraz zezwolił na bezpłatne rybołówstwo i wyręb drzewa z lasów biskupich.
Nadanie praw miejskich było dla Koszalina fundamentalnym wydarzeniem. Bowiem z niewielkiej osady usługowej, która świadczyła usługi na rzecz placówki norbertanów mieszczącej się na Górze Chełmskiej, pod względem prawnym przekształcił się w samodzielny ośrodek gospodarczy mogący decydować o własnym losie. Prawo, na którym dokonano lokacji, gwarantowało autonomię gminy, wolność osobistą mieszczan, wolność handlu.
Intencje biskupa kamieńskiego były takie, aby Koszalin w przyszłości pełnił rolę silnego ośrodka gospodarczego, który jednocześnie strzec będzie granicy posiadłości biskupów. Co ważne bliska odległość do Bałtyku dawała szansę rozwoju handlu morskiego, co też w przyszłości nastąpiło (koszaliński port powstał na brzegu jeziora Jamno, oddalonego wówczas od miasta o około 9 kilometrów).
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?