Koło Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Koszalinie

Niektórym pozwala nawet podjąć pracę.

Koło Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym pod opieką ma około 150 osób. Pochodzą z Koszalina i okolic. W zależności od wieku i stopnia niepełnosprawności korzystają z różnych form pomocy.

Stu podopiecznych w wieku od 18 do 50 lat uczestniczy w Warsztatach Terapii Zajęciowej - nr 1 przy ul. Budowniczych i nr 2 - przy ul. Wyspiańskiego. Placówki zajmują się rehabilitacją społeczną i zawodową wychowanków. Mają oni zajęcia w pracowni krawieckiej, plastycznej, stolarskiej, gospodarstwa domowego i innych. Zdobywają tu określone umiejętności i uczą punktualności, dokładności, porządku w miejscu pracy.

Działający przy WTZ nr 1 (ul. Budowniczych) Środowiskowy Dom Samopomocy dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie zajmuje się rehabilitacją społeczną. Wśród podopiecznych są osoby jeżdżące na wózkach, leżące. Wymagają często także stałej asysty i pomocy przy wykonywaniu podstawowych czynności.

Przy ul. Wyspiańskiego jest Ośrodek Rehabilitacyjno--Edukacyjno-Wychowawczy - placówka oświatowa dla dzieci i młodzieży głęboko upośledzonej lub ze znacznie umiarkowanym stopniem upośledzenia oraz współistniejącymi niepełnosprawnościami, np. - ruchową. Uczestnicy tych zajęć mają od 3 -25 lat.

- Dzieci przybywa. Zaczynaliśmy od piętnaściorga, teraz jest ich już ponad 30 - zwraca uwagę Ewa Cyngiel, kierownik WTZ nr 2.
Ośrodek zapewnia intensywną rehabilitację leczniczą i edukacyjną (umożliwia spełnianie obowiązku szkolnego). Codziennie przez 9-10 godzin dziennie uczestniczą w zajęciach, korzystają z zabiegów fizjoterapeutycznych, rehabilitacji ruchowej, terapii psychologicznej, logopedycznej, hipoterapii, dogoterapii.

W każdej z placówek zajęcia trwają od rana do popołudnia, dzięki temu rodzicie i opiekunowie wychowanków mogą pracować. Pracują też wychowankowie.

- Jesteśmy bardzo dumni i szczęśliwi, bo sześcioro naszych uczestników warsztatów znalazło zatrudnienie na otwartym rynku pracy. Ich pracodawcy są z nich bardzo zadowoleni - cieszy się Ewa Cyngiel.

- Nasze placówki otrzymują stałe dotacje, ale pieniędzy na wszystko nie wystarcza - mówi Anna Głąbała, wiceprzewodnicząca koszalińskiego Koła Stowarzyszenia. - By zaproponować podopiecznym dodatkowe zajęcia, musimy zdobywać dodatkowe pieniądze. Chcielibyśmy też utworzyć Ośrodek Wczesnej Interwencji, w którym dzieci byłyby diagnozowane i szybko poddawane rehabilitacji. Dlatego tak bardzo zależy nam wsparciu z jednoprocentowych odpisów podatkowych. Te pieniądze są naszym wkładem własnym, wymaganym przy ubieganiu sie o wsparcie z zewnątrz.

W 2008 roku Stowarzyszenie zebrało z 1-procentowych odpisów 20 tys. zł. W zeszłym roku - już 40 tysięcy. Dzięki ubiegłorocznym wpłatom udało się pozyskać dodatkowo, w ramach różnych projektów, 390 tys. zł na terapię, rehabilitację inne formy pomocy podopiecznym stowarzyszenia.