Konserwacja wieży głównej bazyliki.

Ponadto projekt współfinansowany jest ze środków Gminy Gdańsk.
Beneficjentem projektu jest Parafia Rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia NMP w Gdańsku reprezentowana przez Ks. Infułata Stanisława Bogdanowicza - proboszcza parafii.
Do końca 2008 roku w ramach projektu wykonano demontaż siatek ochronnych elewacji wieży głównej, wykonano inwentaryzację cyfrową elewacji metodą skaningu laserowego 3D oraz wzniesiono rusztowania do prac konserwatorskich. Ponadto wykonano dezynfekcję i czyszczenie ścierne murów w ilości 2166,6 m2.
Nadrzędnym celem działań konserwatorskich objętych projektem jest zachowanie i odbudowa europejskiego dziedzictwa kulturowego wraz z jego otoczeniem oraz wykreowanie narodowych produktów turystyki kulturowej poprzez usunięcie lub znaczne ograniczenie przyczyn destrukcji substancji zabytku jakim jest bazylika Mariacka w Gdańsku.
Celem projektu jest maksymalne ograniczenie szkodliwego działania wody na wieżę główną Bazyliki poprzez zminimalizowanie jej przenikania w głąb struktury zabytku. W następnej kolejności celem przyszłych działań będzie przywrócenie estetyki elewacji i wyrazu artystycznego obiektu.
Bazylika Mariacka wyróżnia się spośród gdańskich zabytków swoją symboliką i funkcją jaką pełni i pełniła w życiu społecznym mieszkańców miasta i regionu. Świątynia integrowała przez wieki mieszające się w Gdańsku europejskie wpływy kulturowe różnych narodowości, języków i religii. Pozostałością po tamtych czasach jest ponad 700 zabytkowych dzieł sztuki znajdujących się w bazylice. Interesującym elementem wpływów skandynawskich jest znajdująca się w wieży głównej kaplica św. Olafa - króla Norwegii i męczennika za wiarę. Historia wznoszenia wieży głównej jest odzwierciedleniem bogatej historii Gdańska i wielorakości występujących tam kultur - w kolejnych etapach budowana była przez mieszczan gdańskich pod władzą Zakonu Krzyżackiego, który okazywał niechęć wobec inwestycji zatrzymując budowę wieży w połowie obecnej wysokości gdyż dominowała by nad gdańskim zamkiem krzyżackim. Kontynuacja i ukończenie budowy wieży możliwe było w 2 poł. XV w. dzięki powrotowi Gdańska do Polski pod władzą Kazimierza IV Jagiellończyka, który nadał świątyni rangę królewską obejmując kościół osobistym patronatem. Patronat królewski bazyliki Mariackiej w Gdańsku utrzymał się do końca I Rzeczpospolitej. Dziś świątynia jest najbardziej rozpoznawalnym symbolem Gdańska a jej międzynarodową rangę podkreśla fakt, iż jest to arcydzieło architektury gotyckiej oraz największy na świecie kościół wzniesiony z cegieł.