Koszalin pożegnał Zygmunta Wujka, zasłużonego rzeźbiarza [zdjęcia]

W czwartek na koszalińskim cmentarzu komunalnym pochowany został Zygmunt Wujek. Wybitny rzeźbiarz miał 80 lat. Artystę żegnał tłum mieszkańców Koszalina i regionu.

Przypomnijmy, Zygmunt Wujek to koszaliński rzeźbiarz, działacz społeczny, długoletni wykładowca i wychowawca młodzieży, człowiek wielce zasłużony dla koszalińskiej kultury i Koszalina, radny II kadencji Rady Miejskiej.

Urodził się 22 IX 1938 r. w Rawiczu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, kierunek rzeźba (1965); doktorat (1998). 1961-1964 instruktor w Młodzieżowym Domu Kultury w Poznaniu, 1964-1965 wychowawca w Zakładzie Poprawczym w Poznaniu, od 1965 r. w Koszalinie, w latach 1965-1968 nauczyciel w Technikum Budowlanym, 1968-1976 kierownik galerii w Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki tamże, 1983-1987 nauczyciel rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. W latach 1965-1981 i od 1989 członek Związku Polskich Artystów Plastyków, 1979-1981 i 1989-1995 prezes Zarządu Okręgu ZPAP w Koszalinie.

1982-1989 działacz kultury niezależnej: organizator spotkań, wystaw w galeriach przykościelnych i prywatnych, organizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Koszalinie. 1982-1983 autor pomnika Jana Stawisińskiego (górnika zastrzelonego w kopalni "Wujek") na koszalińskim cmentarzu, organizator i drukarz cegiełek na ten cel; w 1983 autor tablicy w kościele oo. Franciszkanów poświęconej internowanym w Darłówku, w 1985 epitafium poświęconego ks. Jerzemu Popiełuszce w katedrze w Koszalinie, w 1986 tablicy pamięci Jana Stawisińskiego na ścianie frontowej kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego tamże.

1989-1990 członek KO „Solidarność” w Koszalinie; od 1991 członek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Od 1994 wykładowca w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej. 1994-1998 radny Rady Miejskiej w Koszalinie. Członek nadzwyczajny Światowego Związku Żołnierzy AK.

Autor kilku pomników w Koszalinie: Ofiar Bolszewizmu (1989), gen. Władysława Andersa (1994), Martyrologii Narodu Polskiego (1995), gen. Władysława Sikorskiego (2003) oraz gen. Józefa Hallera w Szczecinie i Internowanych w Chełmnie n. Wisłą (2008).

Odznaczony Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1983), Złotym Krzyżem Zasługi (1998), Krzyżem Sybiraków (1998), Gryfem Zachodniopomorskim (2007).