Tydzień temu wnioski końcowe zaprezentowali oskarżyciel i pełnomocnik. Prokurator Jolanta Jędrzejowska z Biura Lustracyjnego IPN domagała się uznania posła za kłamcę i pozbawienia go prawa wybieralności i piastowania funkcji publicznych na wiele lat.
Mecenas Elżbieta Nowak uznała go za ofiarę SB. Oceniła, że nie było żadnego dowodu potwierdzającego współpracę, a zeznania byłych esbeków nie zasługują na uwzględnienie. Sąd, nim podjął decyzję, przez tydzień analizował zebrane dowody. Dzisiaj opublikował orzeczenie.
Po stwierdzeniu, że Jan Kuriata nie jest kłamcą lustracyjnym nadszedł czas na uzasadnienie orzeczenia. Wtedy zebrani na sali z zaskoczeniem usłyszeli słowa sędziego Waldemara Katziga.
Prawnik stwierdził bowiem, że choć postępowanie dowodowe było utrudnione, to jednak nie ulega wątpliwości, że Jan Kuriata był zarejestrowany jako kandydat, a potem jako tajny współpracownik.
Takie wnioski wynikają z analizy teczki personalnej agenta i trzech meldunków, które się zachowały. Te dokumenty nie są jednak dowodem realnej współpracy! - wyjaśnił sędzia.
Materiał ten nie pozwalał więc w rozumieniu prawa na stwierdzenie, że poseł być świadomym współpracownikiem. Sędzia podkreślał, że proces lustracyjny toczy się zgodnie z zasadami kodeksu karnego. W takim przypadku każda wątpliwość musi być rozstrzygana na korzyść oskarżonego. Tak też stało się w przypadku lustrowanego posła.
Sędzia podkreślił, że nie mogąc ustalić charakteru współpracy można było wydać tylko takie orzeczenie. - Wygrało państwo prawa - podsumował orzeczenie. Wyrok nie jest prawomocny.
Czytaj e-wydanie »Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?