Nasze Dobre 2014: Białe Złoto - kołobrzeska solanka

Jej powstanie miało związek ze słonymi źródłami, one dały początek miastu. Kołobrzeskie solanki mają również swoją legendę, która powstała już w okresie, gdy przestano produkować w Kołobrzegu sól. Nieznany twórca legendy stworzył ją zapewne po to, by pamiętano o tym co decydowało przez wieki o bogactwie tak znakomitego miasta.

Legenda opowiada o zabłąkanym psie myśliwego, który utknął w bagnie. Kiedy myśliwy go odnalazł i wyciągnął z Mota zauważył, że woda jest słona. Solanka "odkryta" przez psa, miała dać początek miastu, bogactwo jego mieszkańcom oraz rozsławić Kołobrzeg poza jego granicami. Legendy tworzy się często po to, by przypomnieć rzeczy ważne dla danej społeczności. Dla nas, kołobrzeżan, legenda ta jest równie ważna, jak ta o św. Kindze z Wieliczki.
W 1830 r. mistrz murarski Gottlieb Keutel otwiera pierwszy zakład kąpieli solankowych (dzisiejsza ulica I Armii Wojska Polskiego) i kąpie kuracjuszy w drewnianych wannach.

W drugiej połowie XIX wieku solanka zostaje przebadana przez lekarzy balneologów. Okazuje się, że ma właściwości podobne do płynu fizjologicznego człowieka, zawiera w sobie brom, jod, sód, jony wapnia, żelaza, magnezu i wielu bardzo korzystnych dla zdrowia pierwiastków. Zaczynają w Kołobrzegu powstawać "jak grzyby po deszczu" zakłady kąpieli solankowych. Miasto, które przez ponad tysiąc lat produkowało sól, teraz stało się uzdrowiskiem. Obecnie prawie wszystkie źródła są użytkowane przez sanatoria . Solanka kołobrzeska stanowi podstawowy surowiec wykorzystywany do zabiegów leczniczych , przede wszystkim do kąpieli solankowych. Lecznicze właściwości solanki Uzdrowisko Kołobrzeg S.A. wykorzystuje przy leczeniu schorzeń skóry, układu ruchu oraz układu oddechowego. Leczenie kąpielami i inhalacjami solankowymi powoduje, że nasi kuracjusze powracają do zdrowia i chętnie przyjeżdżają ponownie.