Nauka osobliwa. Słyszałeś o tych eksperymentach przeprowadzonych na ludziach i zwierzętach? Niektóre są straszne

Nauka poza swoim poważnym, pełnym dostojeństwa obliczem, posiada również drugą „twarz”, która nie jest już tak posągowa i eminentna, ale przepojona strachem i dozą obrzydzenia. Bywa też, że nauka jest niezwykle zuchwała, a nawet śmieszna w swym dociekaniu prawdy. Nie wierzycie?

Dziś poruszymy kwestię osobliwych eksperymentów, które zapisane są na kartach naukowej historii. Niektóre z nich wydadzą się Wam okrutne, bezlitosne, wręcz wynaturzone. Na inne zaś parskniecie śmiechem. Z pewnością za każdym razem zadacie sobie jednak pytania: „Czy to doświadczenie rzeczywiście było potrzebne?” „Czy ten eksperyment przybliża nas do prawdy”, a w końcu „Czy to jeszcze nauka”?

Zobacz również: Naukowcy z UCLA przeszczepili pamięć ślimakom
Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles przeprowadzili eksperyment na ślimakach, który może mieć przełomowe znaczenie dla badania pamięci. - Jeśli mamy rację, to dominujący model wyjaśniający działanie pamięci jest błędny i wymaga ponownego zbadania – oznajmił Dr David Glanzman, naukowiec prowadzący badanie. Jego zdaniem, wyniki badań mogą doprowadzić do znalezienia kuracji na demencję, chorobę Alzheimera oraz prowadzić do skuteczniejszego leczenia traumy czy zespołu stresu pourazowego.

Grupa pod kierownictwem doktora Davida Glanzmana stymulowała prądem grupę ślimaków, aby uwrażliwiły się na impulsy. Następnie z układu nerwowego ślimaków wyodrębniono RNA i wstrzyknięto je osobnikom, które nie były poddane działaniu impulsów elektrycznych. - Po 24 godzinach zbadaliśmy odruchy u tych ślimaków i odkryliśmy, że zostały wzmocnione, tak samo, jak u ślimaków, które były stymulowane prądem – poinformował dr Glanzman.

Według naukowca, wyniki badania, które opublikowano w czasopiśmie naukowym eNeuro, podważają dotychczasowe hipotezy dotyczące zapamiętywania.

- Obecnie zakładamy, że pamięć działa tak, że gdy zwierzę uczy się czegoś nowego, zmienia się siła połączeń między synapsami. Tworzą się nowe połączenia nerwowe, jedne stają się silniejsze, inne słabną. Założenie jest takie, że pamięć jest składowana tych synapsach jako ich układ. Nasze eksperymenty z ostatnich pięciu lat sugerują, że takie założenie jest prawdopodobnie błędne – wyjaśnił naukowiec, który 35 lat poświęcił badaniom zasady, na jakich reorganizują się synapsy.

- Jeśli mamy rację, może to prowadzić do nowych sposobów leczenia szeregu zaburzeń pracy mózgu. Może prowadzić do znalezienia kuracji na demencję - chorobę Alzheimera. Może też prowadzić do bardziej efektywnego leczenia traumy czy zespołu stresu pourazowego – prognozuje dr Glanzman.

Źródło:Associated Press