Niekompletność Sławomira Witkowskiego. Obejrzyjcie wystawę zanim zniknie. Warto!

Ale nadrzędnym założeniem, a jednocześnie elementem spajającym cykle jest „Niekompletość”. Zgodnie z myślą autora, każdy człowiek, od momentu, gdy sam decyduje o swoim życiu, dąży do ogólnie pojętej doskonałości. To są ambitne plany na przyszłość, ale czy znamy kogokolwiek w naszym otoczeniu, kto osiągnął ten cel ? Sam artysta przyznaje, że w dążeniu do ideału, znajdujemy w sobie coraz to nowe niedoskonałości. Odnosimy sukces, ale zastanawiamy się nad ulepszeniem swojej pracy, wyglądamy dobrze, ale przeszkadza nam niedoskonały wzrost, figura, ubiór. Niekompletność to intymna część naszej osobowości, to tęsknota i zarazem słabość, którą chcemy ukryć przed samym sobą.

Dlatego też o swoich pracach Witkowski mówi, że są niekompletne. Dla widza wspaniałe, dla artysty zawsze pozostaje wrażenie, że można by je jeszcze zmienić, udoskonalić.

W pokazanych cyklach widzimy różnorodność obrazów, piękne zmysłowe akty, pełne koloru graficzne portrety, z grymasem uśmiechu, smutkiem oczu, emocjami i tajemnicą.

Ale na szczególną uwagę zasługuje cykl „Całun” - to potrzeba artysty, który określa siebie agnostykiem, na znalezienie dowodu na istnienie Boga, podróż w głąb własnej osobowości.

Prace te doskonale wpisują się w czas oczekiwania, okres Wielkiego Postu, nadziei człowieka na zwycięstwo Dobra nad Złem.

Profesor Stanisław Witkowski to absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na kierunku Grafiki. Współtwórca najważniejszego ruchu artystycznego lat 80 w Polsce „Nowej Ekspresji”. Współpracował z Teatrem Wybrzeże i Teatrem Miniatura w Gdańsku, Teatrem Miejskim w Gdyni i Teatrem Ekspresji Wojciecha Misiuro, projektując plakaty teatralne, wydawnictwa i scenografie. Oprócz projektowania graficznego uprawia malarstwo, grafikę artystyczną, rysunek i fotografię. Od 2016 roku pełni funkcję dziekana Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

Zobacz także Impreza charytatywna w klubie Prywatka w Koszalinie