Ostatnie pożegnanie żołnierza Armii Krajowej por. Kazimierza Miłaszewicza. Uroczystości na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie

Żegnali go weterani AK, młodzież oraz przedstawiciele władz państwowych i samorządowych.

Życiorys porucznika jest niezwykły. Dla niego wojna nie skończyła się w 1945 roku. Był żołnierzem 23 Brasławskiej Brygady Armii Krajowej Okręgu Wilno. Brał udział w akcji "Burza". Nie dał się schwytać i przez lata ukrywał się. Został aresztowany dopiero w 1949 r. Rok później usłyszał wyrok pięciu lat łagrów. Karę odbywał w Workucie za kołem podbiegunowym.

Po śmierci Stalina wrócił do Polski w 1956 roku i zamieszkał w okolicach Olsztyna. W 1963 roku z rodziną przeniósł się do Szczecina. Znalazł zatrudnienie w SP 24 jako pracownik techniczny. Zaangażował się w integrowanie środowiska żołnierzy Armii Krajowej, szczególnie z kresowym rodowodem. Od 1972 roku działał w Szczecińskim Chórze Wojskowym „Kombatant” (wcześniej „Hejnał”). Wspierał finansowo inicjatywy upamiętniające historię Armii Krajowej. Uczestniczył w wydarzeniach kombatanckich na terenie Pomorza Zachodniego.

W 1995 roku por. Kazimierz Miłaszewicz otrzymał Krzyż Armii Krajowej i Odznakę Weterana Walk o Niepodległość, a w 1996 roku Krzyż Więźnia Politycznego. W 2019 roku został uhonorowany Odznaką Pamiątkową „Kolumbowie Rocznik 20”, a trzy lata wcześniej - Odznaką Honorową Polskiego Związku Chórzystów i Orkiestr. W 2020 r. otrzymał Złotą Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego.

- Ciężko pracować - odpowiadał w marcu podczas setnych urodzin na pytanie o receptę na długowieczność.

Podkreślił, że choć ma już swoje lata, to czuje się młodo.