7 z 11
Poprzednie
Następne
Przesuń zdjęcie palcem
![Kategoria: Nauczyciel klas 0-III...](https://d-art.ppstatic.pl/kadry/k/r/1/b4/07/6368f4b39a12e_o_large.jpg)
PLEBISCYT EDUKACYJNY Poznaj liderów głosowania na nauczycieli oraz dyrektorów szkół i przedszkoli
Szkoła Podstawowa nr 23 w Szczecinie, Szczecin
█ O emocjach związanych z nominacją do plebiscytu:
Niedowierzanie i zaskoczenie. To pierwsze, co poczułam. Po chwili przyszła radość i pozytywna energia, ale dwa pierwsze uczucia trwają do dziś.
█ O reakcji bliskich:
Od wielu osób dostałam serdeczne gratulacje i słowa potwierdzające nominację. Nigdy o tym nie myślałam, więc jest to dla mnie ogromne wyróżnienie.
█ O stażu pracy oraz jej najlepszych i najtrudniejszych stronach:
Pierwsze lata pracy rozpoczęłam w rodzinnym Nowogardzie, w przedszkolu. Tam poczułam jak ważna jest to praca i odpowiedzialność, jaką się bierze za powierzone nam dzieci. Obecnie mija 26 lat mojej pracy i nie wyobrażam sobie siebie w innym zawodzie. Jak w każdym zawodzie, są dobre i trudniejsze dni. Najpiękniejsza jest możliwość obserwowania rozwoju dzieci, kiedy stają się partnerami do rozmowy, zwracają się z problemami i wiedzą, że mogą liczyć na pomoc. Kiedy sa radosne, szczęśliwe i spelnione. Najtrudniejsze? Wszystko to, co sprawia, że jako wychowawca nie zawsze mogę pomóc tak, jak bym chciała, kiedy wynika to z sytuacji niezależnych.
█ O wyborze zawodu:
Od 6 roku życia miałam najlepiej wyedukowane lalki i miski. Usadzone w rzędzie na kanapie słuchały swojej "nauczycielki". Od zawsze wiedziałam, gdzie chcę pracować. Obserwowałam swoją mamę, która odeszła na emeryturę po 43 latach pracy w szkole i uczyłam się od niej zaangażowania, empatii w stosunku do dzieci, szczerości i radości z wykonywanej pracy.
█ O wyjątkowych chwilach i podopiecznych w swojej karierze:
"Jest wiele wspaniałych chwil, które się pamięta i trudno wybrać jedno wydarzenie. Doskonale pamiętam mój pierwszy rok pracy w zerówce we wspomnianym Nowogardzie i wiem, że do dziś niektórzy uczniowie i rodzice mnie pamiętają, choć minęło naprawdę dużo czasu.
Z każdym podopiecznym wiąże się osobna historia, każdy z nich wnosi do mojego życia coś innego. Kiedy zdarza mi się oglądać zdjęcia z minionych lat, pamiętam te emocje z nimi związane. W pamięć zapadają także ich rodzice i są to najczęściej bardzo przyjemne wspomnienia."