Podjazd potrzebny od zaraz

(fot. Atlas)

Niestety, w starych budynkach podjazd trzeba wybudować.

Na budowę podjazdu nie potrzebujemy pozwolenia, wystarczy zgłoszenie budowy właściwym organom terenowym (Prawo budowlane art. 29, ust. 1, pkt. 18). Jeżeli podjazd ma być solidny i trwały, czyli oparty na fundamencie, potrzebny będzie projekt.

Zgodnie z przepisami, musi on uwzględniać przed wejściem do domu rampę manewrową - najkorzystniejsze jej wymiary to 150 x 150 cm. Podjazd powinien mieć jak najmniejszy spadek. Po pierwsze dlatego, aby osoba samodzielnie poruszająca się na wózku była w stanie bez większego wysiłku podjechać do góry, a po wtóre - zbyt silne odchylenie niepełnosprawnego na wózku mogłoby doprowadzić do upadku.

Dlatego zaleca się, aby nachylenie powierzchni wynosiło od 3 do 5%, czyli 3-5 cm na 1 m długości. Przy większym spadku (maksymalnie 15% przy 15 m długości) wymagane są poręcze.

Aby uzyskać właściwy kąt nachylenia pochylni, zwiększamy lub zmniejszamy jej długość. Długość jednego odcinka może wynosić maksymalnie 9 m. Pochylnie dłuższe trzeba dzielić spocznikami o długości co najmniej 1,4 m. Z kolei szerokość podjazdu powinna wynosić minimalnie 1,20 m. Jego boki należy ograniczyć krawężnikami, wystającymi ponad powierzchnię na minimum 7 cm.

Bardzo istotne jest, aby nawierzchnia podjazdu wykonana była z materiałów mrozoodpornych i antypoślizgowych.

Najpierw fundament
Jeżeli do wejścia naszego domu prowadziły bezpośrednio schody, musimy je wyburzyć, gdyż na ich miejscu stanie ganek, który będzie pełnił rolę rampy manewrowej.

Dla bezpieczeństwa powinien on być ograniczony barierkami lub po prostu murowanymi ściankami. Jak zawsze, zaczynamy od podstawy, czyli fundamentu. Wszelkie prace należy prowadzić według projektu. Najpierw wykonujemy wykop, a jego dno zabezpieczamy warstwą tzw. chudego betonu, który ustabilizuje podłoże.

Następnie, zgodnie z kształtem fundamentu, wykonujemy szalunek. W wykopie umieszczamy zbrojenie wykonane z prętów np. o przekroju 12 mm, na odpowiednich podkładkach dystansowych i wylewamy beton w szalunek.

Na powstałym w ten sposób fundamencie, po jego związaniu, wznosimy ściany fundamentowe z bloczków betonowych. Są one obecnie najpopularniejszym materiałem do budowy ścian fundamentowych.

Ściany fundamentowe ganku wznosimy na planie prostokąta, a na wierzchniej warstwie bloczków betonowych układamy poziomą izolację przeciwwilgociową z dwóch warstw papy, którą przyklejamy lepikiem asfaltowym. Od wewnątrz ściany fundamentowe ganku również izolujemy lepikiem.

W przestrzeń między ścianami wsypujemy piasek warstwami i zagęszczamy go np. poprzez ubijanie. Następnie układamy chudy beton (klasy B-7,5) i izolację, którą łączymy z izolacją pionową ścian. Na warstwie izolacji rozkładamy siatkę zbrojeniową na podkładach dystansowych, wykonujemy szalunek i zalewamy betonem klasy B-15.

W uzyskaniu równej powierzchni podkładu pomaga zastosowanie drewnianych lub metalowych listew kierunkowych. Nadmiar zaprawy ściąga się po listwach łatą ruchem zygzakowatym. Na wylewkę możemy wchodzić po 24 godzinach, ale rozpoczęcie prac okładzinowych powinno nastąpić po ustabilizowaniu się parametrów podkładu, czyli po 3 - 4 tygodniach.

Wytyczamy i wylewamy
Rampa jest gotowa, czas na wytyczenie przebiegu podjazdu, którego szerokość ograniczamy płytami krawężnikowymi. Następnie, z wytyczonego podjazdu należy wyrzucić wierzchnią warstwę ziemi, a w to miejsce wsypać piasek stabilizowany cementem w proporcji 6:1 zagęszczając go warstwami.

Kolejno, układamy chudy beton klasy B-15. Do wykonania właściwego podkładu posłuży nam tradycyjna Posadzka Cementowa Atlas, która charakteryzuje się dobrą przyczepnością, wysoką plastycznością i zwiększoną wytrzymałością na zginanie.

Łatwość przygotowania masy oraz jej parametry robocze powodują, że jest materiałem bardzo prostym w stosowaniu, wygodnym i ekonomicznym.

Aby uzyskać równą powierzchnię posadzki można zastosować metalowe listwy kierunkowe. Należy je tak osadzić, aby grubość wylewki odpowiadała założonej wielkości w każdym miejscu. W celu zagęszczenia masy oraz dokładniejszego jej rozprowadzenia należy zastosować wibrowanie łatami lub ubijanie pacą.

Nadmiar zaprawy ściąga się po listwach ruchem zygzakowatym, a po 3 godzinach zaciera i wygładza pacami. Przerwy dylatacyjne powinny zostać wykonane zgodnie z technologią wylewania podkładów i posadzek cementowych.

Wykonaną powierzchnię należy chronić przed zbyt szybkim wysychaniem, bezpośrednim nasłonecznieniem, niską wilgotnością powietrza lub przeciągami.
Wchodzenie na wylewkę możemy rozpocząć po ok. 24 godzinach, a obciążanie po ok. 14 dniach.

Moment rozpoczęcia prac okładzinowych powinien nastąpić po ok. 3-4 tygodniach, po ustabilizowaniu się parametrów podkładu.