Polskie Siły Zbrojne na zagranicznych misjach wojskowych. Gdzie obecnie służą nasi żołnierze? Dziś ich święto

Polska, jako aktywny uczestnik stosunków międzynarodowych, wnosi swój wkład w umacnianie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

MON przypomina, że udział oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w operacjach poza granicami państwa jest istotnym instrumentem polityki zagranicznej i potwierdzeniem odpowiedzialności Polski za kształtowanie bezpieczeństwa międzynarodowego. Jednocześnie jest on źródłem doświadczeń operacyjnych i wyznacznikiem kierunków transformacji polskiej armii.

IRAK

PKW IRAK realizuje działalność mandatową w ramach Sił Globalnej Koalicji przeciwko Państwu Islamskiemu. Ponadto, w ramach wsparcia budowy zdolności obronnych Iraku, Polska na szczycie NATO w Brukseli, w dniu 22.05.2017 r. zadeklarowała przejęcie inicjatywy, jako Lead Nation (LN) – za szkolenie irackich żołnierzy w obszarze napraw i obsługiwania poradzieckiej techniki bojowej. 

Głównym celem misji jest wspieranie Sił Bezpieczeństwa Iraku w odzyskaniu zdolności do zapewnienia bezpieczeństwa w rejonach odpowiedzialności. Cele realizowane w ramach kontyngentu to poprawa zdolności sił specjalnych i bezpieczeństwo Iraku oraz zwiększenie zdolności w obszarze usprawniania techniki wojskowej.

RUMUNIA

Decyzja o rozpoczęciu tworzenia Dopasowanej Wysuniętej Obecności, czyli tFP (ang. tailored Forward Presence) była jednym z najważniejszych osiągnięć Szczytu NATO w Warszawie. Jest ona ukierunkowana na zwiększenie potencjału obrony i odstraszania NATO na południowej flance Sojuszu Północnoatlantyckiego.

PKW Rumunia jest w podporządkowaniu wielonarodowej batalionowej grupy bojowej wchodzącej w skład rumuńskiej 2 Brygady Piechoty.

PKW Rumunia jest wyposażony w 14 kołowych transporterów opancerzonych Rosomak, a także sprzęt wspierający ich funkcjonowanie w rejonie ćwiczeń. Ich głównym zadaniem jest wspólne szkolenie pod auspicjami Wielonarodowej Dywizji Południowy-Wschód. PKW Rumunia liczy do 250 żołnierzy. Zgodnie z postanowieniem Prezydenta RP, misja została przedłużona do 30 czerwca 2022 r.

KOSOWO

Decyzja o wysłaniu wojsk KFOR do Kosowa została podjęta po fiasku „misji ostatniej szansy” specjalnego wysłannika ze Stanów Zjednoczonych, Richarda Holbrooke'a. W obliczu kryzysu humanitarnego, który zaistniał w efekcie ciągłych walk pomiędzy Armią Wyzwolenia Kosowa i wojskowo-policyjnymi oddziałami Serbii i Czarnogóry. W marcu 1999 obliczu groźby rozszerzenia konfliktu na cały region NATO podejmuje decyzję o rozpoczęciu kampanii powietrznej przeciw armii oraz oddziałom paramilitarnym rządu Jugosławii, który oskarżany był o poważne represje wobec cywilnej ludności kosowskich Albańczyków.

W momencie rozpoczęcia misji w skład KFOR wchodziło 50 000 żołnierzy z 30 państw, zarówno członków NATO, jak i niezrzeszonych. Dziś około 3600 żołnierzy z 28 krajów realizuje zadania w ramach misji KFOR.

BOŚNIA I HERCEGOWINA

Polscy żołnierze obecni są w Bośni i Hercegowinie od ponad 20 lat. Początkiem naszego zaangażowania był udział w międzynarodowych Siłach Implementacyjnych IFOR. Rada Ministrów RP 5 grudnia 1995r. podjęła decyzję o skierowaniu polskiego batalionu do udziału w Brygadzie Nordycko-Polskiej (NORDPOLBDE). W rejon operacji wyjechał 16 batalion powietrzno-desantowy zgłoszony w tym czasie do uczestnictwa w programie Partnerstwa dla Pokoju.

Polski Kontyngent Wojskowy PKW EUFOR/MTT realizuje misję o charakterze szkoleniowo – doradczym.

Do głównych zadań Polskiego Kontyngentu Wojskowego należą: szkolenie i budowa zdolności wojskowych Sił Zbrojnych Bośni i Hercegowiny, monitorowanie sytuacji bezpieczeństwa, współpraca z przedstawicielami władz samorządowych, instytucji publicznych i organizacji pozarządowych w strefie odpowiedzialności.

Polski Kontyngent Wojskowego EUFOR/MTT w Bośni i Hercegowinie liczy do 50 żołnierzy i pracowników Wojska Polskiego.

REPUBLIKA ŚRODKOWOAFRYKAŃSKA

Misja EUTM RCA stanowi element szerszego zaangażowania Unii Europejskiej (politycznego, gospodarczego, w obszarze pomocy rozwojowej oraz w zakresie bezpieczeństwa) podjętego w odpowiedzi na kryzys w Republice Środkowoafrykańskiej.

Polski Kontyngent Wojskowy bierze udział w szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej (PKW RŚA) w celu udziału w misji pokojowej i liczy do 2 żołnierzy.

TURCJA

PKW Turcja w ramach Dostosowanych Środków Bezpieczeństwa Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego dla Turcji prowadzi działania związane z pozyskiwaniem i wymianą informacji w obszarze wschodniego akwenu Morza Śródziemnego oraz Morza Czarnego. Jednocześnie współdziała z zespołami morskimi NATO, celem zapewnienia im wsparcia podczas wejścia i przebywania w rejonie odpowiedzialności. I zmianę PKW Turcja wystawiła Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej. W listopadzie 2021 r. misję rozpoczęła II zmiana Polskiego Kontyngentu Wojskowego.

Zgodnie z postanowieniem Prezydenta RP z 14 września 2020 roku, Polska na misję wystawiła samolot patrolowo-rozpoznawczy Bryza oraz do 80 żołnierzy i pracowników wojska. Kontyngent działa na terytorium Turcji, na wschodnim akwenie Morza Śródziemnego oraz na Morzu Czarnym. W listopadzie 2021 r. misję rozpoczęła II zmiana Polskiego Kontyngentu Wojskowego.
Żołnierze patrolują wschodnią część Morza Śródziemnego i Morza Czarnego, współpracują ze stałymi zespołami morskimi NATO oraz dowództwem Sił Morskich NATO (MARCOM) w Northwood. Trzon pierwszej zmiany PKW Turcja stanowili żołnierze Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej, a podstawowym środkiem kontyngentu jest samolot patrolowo-rozpoznawczy M28B 1R Bryza z Bazy Lotnictwa Morskiego w Siemirowicach.

LIBAN

Polski Kontyngent Wojskowy w Libanie realizuje zadania w ramach Tymczasowych Sił Organizacji Narodów Zjednoczonych w Republice Libańskiej oraz prowadzi ochronę Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Bejrucie.

Po 10 latach nieobecności, Wojsko Polskie powróciło do udziału w misji w Libanie w ramach mandatu ONZ jako Tymczasowe Siły ONZ w Libanie (ang. United Nations Interim Force in Lebanon - UNIFIL). Do głównych zadań konyngetu należy: ochrona ludności cywilnej, monitorowanie strefy rozgraniczenia tzw. „blue line” oraz wsparcie libańskiego rządu w utrzymaniu pokoju i bezpieczeństwa, zgodnie z  uchwaloną 11 sierpnia 2006 Rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1701.
Kontyngent liczy do 250 żołnierzy. W Libanie Polacy współpracują z żołnierzami irlandzkimi oraz węgierskimi.

ŁOTWA

Polska, jako jedyne państwo-gospodarz natowskiej wzmocnionej wysuniętej obecności, ma również status państwa kontrybuującego do eFP. Siły Zbrojne RP delegują bowiem pododdział pancerny do sformowanej przez Kanadę wielonarodowej batalionowej grupy bojowej eFP na Łotwie.

Polska swoją obecnością na Łotwie potwierdza sojuszniczą solidarność i determinację w budowaniu wspólnego potencjału obrony i odstraszania. Obecna, IX zmiana PKW Łotwa liczy do 200 żołnierzy i pracowników wraz z niezbędnym zabezpieczeniem i wyposażeniem. PKW Łotwa funkcjonuje w składzie batalionowej grupy bojowej sił wzmocnionej Wysuniętej Obecności Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. 

Cała grupa bojowa NATO liczy ponad 1000 żołnierzy, a oprócz Kanadyjczyków i Polaków w jej skład wchodzą żołnierze z Włoch, Albanii, Słowenii i Hiszpanii.

PKW Łotwa jest operacyjnie podporządkowany kanadyjskiemu dowódcy grupy bojowej, a pod względem kierowania narodowego podlega Ministrowi Obrony Narodowej, za pośrednictwem Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Polacy, podobnie jak żołnierze z pozostałych krajów ramowych i kontrybuujących eFP funkcjonują w formule rotacyjnej, gdzie czas służby wynosi 6 miesięcy.

MORZE ŚRÓDZIEMNE

31 marca 2020 r. Prezydent Andrzej Duda podpisał postanowienie o udziale Polskiego Kontyngentu Wojskowego w nowej operacji EUNAVFOR MED "Irini". Bierze w niej udział 120 żołnierzy i pracowników resortu obrony narodowej. W misji wykorzystywany jest samolot M-28B1 R BRYZA. Misja ta powołana została w miejsce operacji EUNAVFOR MED "Sophia", która zakończyła swoją działalność po pięciu latach.

Głównym zadaniem operacji IRINI (w jęz. greckim – „pokój”) jest egzekwowanie embarga na broń nałożonego przez ONZ, z wykorzystaniem zasobów powietrznych, satelitarnych i morskich. W szczególności, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2292 (2016), w ramach operacji możliwe jest prowadzenie na pełnym morzu u wybrzeży Libii inspekcji statków, w przypadku gdy zaistnieją uzasadnione powody, aby podejrzewać, że przewożą one broń lub materiały powiązane do Libii lub z Libii.

gov.pl/web/obrona-narodowa