Przepis na kuchenne ściany

Sposobów na ich zabezpieczenie przed zabrudzeniami, wilgocią i wysoką temperaturą wynaleziono niemało - od tradycyjnych po mniej konwencjonalne, a nawet nowatorskie. Oto krótki przegląd takich rozwiązań.

Pierwsze, co przychodzi na myśl, gdy mowa o kuchennych ścianach, to płytki ceramiczne. Stosuje się je powszechnie, bo są łatwe w czyszczeniu, niepalne i nie chłoną wilgoci. W kuchni najlepiej sprawdza się glazura pokryta grubszą warstwą szkliwa, szkliwiony gres, a także szkliwiony klinkier. Unikać należy trudnych do utrzymania w czystości płytek nieszkliwionych, gresu technicznego i polerowanego.

Podłoże pod płytki trzeba wcześniej odpowiednio przygotować. Powinno być mocne, równe, oczyszczone z kurzu i brudu, tłuszczów oraz resztek farby. W razie potrzeby zredukowania chłonności podłoża należy zastosować emulsję gruntującą.

Do przyklejenia płytek ceramicznych można użyć zaprawy klejowej. Umożliwia ona naklejenie glazury na ściany tynkowane, betonowe i powierzchnie z cegieł, bloczków, pustaków i innych tego typu materiałów ceramicznych bądź wapienno-piaskowych. Do klejenia płytek na innych podłożach np. na starej glazurze i terakocie, płytach gipsowo-kartonowych czy drewnopochodnych zaleca się stosować wysokoelastyczny klej np. Atlas Plus.

Po przyklejeniu płytek należy oczywiście wypełnić powstałe między nimi spoiny.

Elegancji kuchni doda naturalny kamień. Najlepiej sprawdza się granit o powierzchni szlifowanej lub polerowanej. Nie wchłania tłuszczu, jest też odporny na wysokie temperatury oraz na działanie wody i kuchennych środków chemicznych. Na ścianach można go użyć w formie kamiennych płyt lub drobnej mozaiki. Płytki kamienne układa się tak, jak ceramiczne. Do ich przyklejenia można zastosować np. zaprawę klejową Atlas Karo, która jest przeznaczona właśnie do płytek z kamienia naturalnego i charakteryzuje się zwiększoną elastycznością i przyczepnością. Fugi powinny być wąskie, kolorem zbliżone do barwy kamienia.

Podobny efekt uzyskać można dzięki zastosowaniu kompozytów kamiennych - mieszanek zmielonych skał - granitu i kwarcu - z żywicą akrylową i pigmentami. Zachowują one odporność właściwą kamieniowi, są za to lżejsze. Sprawdzają się zarówno w postaci płytek imitujących kamienne, jak i dużych powierzchni. Z tego powodu nadają się też na blaty kuchenne.