Przewoźnik, jeśli kursuje regularnie, musi uwzględnić ulgi pasażerów

Nasza czytelniczka jest osobą niewidomą. – Choruję też na nowotwór. Codziennie dojeżdżam do Koszalina na chemioterapię. Trasę z Mścic do Koszalina pokonuję busem. Za bilet ulgowy płacę 21 groszy. Niestety, już dwukrotnie spotkała mnie przykra sytuacja – opisuje kobieta.

Choć porusza się z białą laską, nie każdy ma ochotę w drodze nad morze ustąpić jej miejsca. – Gdy bus był już pełny, kierowca kazał mi i innym osobom czekać na kolejny pojazd. Zapewnił, że zadzwonił do kolei i za kwadrans będzie na miejscy. Przyjechał autobus, również prywatnego przewoźnika. Kierowca kazał zapłacić za przejazd 5 złotych. Gdy powiedziałam, że przysługuje mi ulga, usłyszałam, że nie u niego. Czy to zgodne z przepisami? – pyta pasażerka. I dodaje: - Jestem w trudnej sytuacji i nie stać mnie na bilety w takiej cenie.

O wyjaśnienia poprośmy Krystynę Piwońską, Miejskiego Rzecznika Konsumentów. - Kwestia ulgowych przejazdów uregulowana jest w ustawie z 20 czerwca 1994 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. Ustawa ta odnosi się do "regularnych" przewozów osób - tłumaczy Krystyna Piwońska. - Zgodnie zaś z art. 4 pkt 7 ustawy o transporcie drogowym, przewóz „regularny” definiowany jest jako przewóz osób i ich bagażu w określonych odstępach czasu i określonymi trasami. Zatem, jeżeli ten drugi przewoźnik, zamawiany, gdy pierwszy nie mógł zabrać pasażerki z powodu braku miejsc, świadczy regularne przewozy osób na trasie, winien również stosować ustawowe ulgi. Zaznaczam, że ulgi nie obciążają przedsiębiorców, gdyż ich refundację uzyskują z Urzędu Marszałkowskiego.

Ponieważ konsumentka jest mieszkanką Mścic, zgodnie z właściwością miejscową jej sprawą może się zająć Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Starostwie Powiatowym w Koszalinie.