Przyszłość medycyny zależy od lasera

Wielu badaczy uważa, że terapie genowe, polegające na naprawianiu lub wymianie genów sprawiających kłopoty, mają przed sobą olbrzymią przyszłość. Eksperci są przekonani, że dzięki interwencjom w DNA będziemy mogli pokonać wiele chorób genetycznych, które obecnie są nieuleczalne.

Najpierw jednak trzeba rozwiązać wiele problemów. Jeden z nich to wybór metody, przy pomocy dokona się naprawy. Do wnętrza komórki trzeba bezpiecznie dostarczyć dobry gen w nadziei, że przejmie on funkcję uszkodzonego lub brakującego. Do tego celu wykorzystuje się wirusy. Dodaje się do niego leczniczy gen, a następnie wstrzykuje do organizmu. Takie postępowanie nie jest jednak do końca bezpiecznie.

- Wirusy to pasożyty. Żyją dzięki temu, że wykorzystują nasze komórki do zdobywania energii i rozmnażania - mówi mikrobiolog Karsten Koenig z Uniwersytetu Schillera w Jenie w Niemczech. - Co prawda wirusy przed misją zostają pozbawiane zdolności do zarażania. Pozostaje jednak kwestia dobrania odpowiedniej dawki.

Naukowcy zaproponowali więc zastosowanie lasera. Wykonali eksperymenty, które - jak twierdzą - dowiodły, że taka droga postępowania może być skuteczna.

- Wykorzystaliśmy laser emitujący światło podczerwone - opowiada badacz. - W ułamku sekundy wydrążył on maleńki otwór w ściance komórki, nie uszkadzając jej wnętrza. Przez te "wrota" wprowadzony został gen odpowiedzialny za produkcję białka fluorescencyjnego, które świeci się na zielono. W ten sposób mogliśmy łatwo kontrolować, co dzieje się w komórce, którą nawierciliśmy - tłumaczy Koenig.

Próba zakończyła się sukcesem. Wszystkie komórki, do których przy pomocy lasera wprowadzono gen, zabarwiły się na zielono. To oznacza, że nowo wprowadzony do komórki fragment DNA podjął pracę. Co więcej, ta nowa cecha została przekazana kolejnym pokoleniom komórek, które powstały w wyniku podziałów.

Badacze z Jeny uważają, że metoda laserowa znajdzie zastosowanie w tych terapiach genowych, których celem jest wzmocnienie układu odpornościowego.
Najpierw jednak badacze muszą udowodnić, że ich laserowe wiertło działa nie tylko w komórkach wyhodowanych w laboratorium, ale również w tych, które budują żywy organizm.