Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

społeczeństwa - wolne, lecz znerwicowane

SN
Na świecie żyją miliony osób cierpiących na antropofobię, czyli chorobliwy lęk przed innymi ludźmi.

- Taka osoba unika towarzystwa innych, bo lęka się ośmieszenia i kompromitacji - mówi prof. Una McCann z Johns Hopkins University w Baltimore (USA), główna autorka raportu. Łagodnym przejawem antropofobii może być natarczywie powracający lęk przed krytyką czy drwinami. Zwykle potrafimy sobie z nim sami poradzić. W cięższych przypadkach lęk bywa jednak tak paraliżujący, że antropofobik nie będzie w stanie wydusić z siebie jednego sensownego zdania. W skrajnych przypadkach ofiara fobii zaczyna unikać wszelkich spotkań i imprez towarzyskich, ograniczając kontakty z ludźmi do kilku najbliższych osób.

McCann twierdzi, że fobia społeczna jest bardzo rozpowszechniona. Na szczęście, dolegliwość ma zwykle łagodny przebieg i można ją przezwyciężyć. Przezwyciężyć, ale nie pokonać - podkreśla badaczka. A jaka to różnica - zapyta ktoś. Ano taka, że antropofobik pójdzie w końcu na imprezę towarzyską, choć na samą myśl, że spotka tam obcych ludzi, oblewa go zimny pot. Jakoś jednak wytłumaczy sobie, że jego lęk jest irracjonalny. Niestety, nie uwolni się od niego, więc prywatka i tak będzie dla niego nieudana. - Ofiary fobii społecznej uważają, że ludzie, których spotykają, są od nich bardziej kompetentni. Przeświadczenie to jest przeważnie fałszywe, z czego zresztą na ogół zdają sobie sprawę. Mimo to nie potrafią przełamać lęku. Drobny błąd w rozmowie lub zachowaniu, które wszyscy przecież popełniamy, dla antropofobika jest tragedią i powoduje nasilenie lęku - tłumaczy McCann.

Do typowych objawów antropofobii psychologowie zaliczają: pocenie się, drżenie rąk, kołatanie serca, napięcie mięśni, rozkojarzenie oraz trudności ze składnym mówieniem. Czasem pojawiają się dolegliwości żołądkowe oraz duszności. - Większość ludzi lubi wspólne zabawy czy wyjazdy. Jednak niektórzy wybierają prywatność. Taka postawa jest przeważnie wynikiem doświadczeń życiowych lub świadomych przemyśleń. Czasem jednak przyczyna tej ucieczki od ludzi tkwi głęboko w psychice człowieka - zauważa uczona. Ma ona jednak dobrą wiadomość. Jej zdaniem z fobii społecznej można się wyleczyć przy pomocy psychoterapii. Jednym ze sposobów jest stopniowe oswajanie chorego z sytuacją lękową (tzw. metoda behawioralna). Inna technika polega na zachęcaniu antropofobików, aby w wyobraźni przeżywali swoje lęki (metoda implozji). Wiele osób skutecznie pokonuje w ten sposób swoje dolegliwości psychiczne. Czasami w leczeniu pomagają też środki antydepresyjne, które łagodzą stany lękowe. Ponieważ uzależniają, stosować je można tylko przejściowo.

Naukowcy nie wiedzą, skąd się biorą fobie, choć jest kilka hipotez próbujących wytłumaczyć ich pochodzenie. Jedna z nich mówi, że lęki są związane z przeżyciami z okresu wczesnego dzieciństwa. Inna tłumaczą je predyspozycjami zapisanymi w genach. Warto zwrócić uwagę na związek między fobiami a nerwicami - oba rodzaje chorób występują często w ceniących sobie wolność osobistą społeczeństwach nowoczesnych, w których jednak słabo zaspokojona jest potrzeba bezpieczeństwa i przynależności do wspólnoty. Zaburzenia nerwicowe mogą być pochodną stresów towarzyszących pośpiechowi, rywalizacji, hałasowi, niestabilnej sytuacji zawodowej i wielu innym czynnikom. - To niezwykle pożywna gleba dla rozwoju wszelkich fobii - podkreśla McCann.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!