Święto Jordanu w tę niedzielę w koszalińskiej Cerkwi Grekokatolickiej

Święto Jordanu jest też jednym z najbardziej symbolicznych i malowniczych świąt w cerkwi greckokatolickiej i prawosławiu. Symbolika Jordanu objawia się przede wszystkim w znaczeniu wody. W czasie uroczystości woda zmienia swe znaczenie - z będącej obrazem potopu, a więc symbolem żywiołu i śmierci staje się wodą chrztu - "źródłem wody żywej". Jeśli zdarzy się, iż w czasie modlitw w przerębli ukaże się ryba lub małe rybki jest to uznawane za dobry znak dla lokalnej społeczności na najbliższy rok. Przez wiernych uczestniczących w święcie Jordan uznawany jest za symbol ponownego chrztu w wodzie.

Święto jest pamiątką chrztu Chrystusa w Jordanie. W czasie tego wydarzenia, gdy z nieba rozległ się głos Boga Ojca, a Duch Święty ukazał się pod postacią gołębicy, objawiła się nad wodą cała Trójca Święta. Uznajemy, że przez przyjęcie przez Syna Bożego chrztu oraz objawienie Trójcy Świętej nad Jordanem, dokonało się uświęcenie wody, a także całej natury. Można powiedzieć, że to święto ma swój wymiar ekologiczny – jest związane z dowartościowaniem przyrody, przez którą objawia się Bóg. Przyjmujemy, że tego dnia zostają poświęcone wszystkie wody na świecie. Woda, która jest źródłem życia, zyskuje moc oczyszczania ciała, a nawet (według ludowych wierzeń) obmywania z grzechów.

Obchody zaczynają się już wieczorem poprzedniego dnia. Wtedy odprawiana jest liturgia św. Bazylego, połączona z nieszporami, z poświęceniem chleba, pszenicy, wina i oliwy. Po liturgii odbywa się w kościele pierwsze, główne poświęcenie wody, tzw. wielkie jordańskie poświęcenie wody. Wieczorem odprawiane jest Wielkie Powieczerie. Tego dnia wierni zachowują post, a wieczorem w domach odbywa się tzw. szczodry wieczór – uroczysta wieczerza, podobna do tej w wigilię Bożego Narodzenia. W sam dzień Objawienia Pańskiego, 19 stycznia, odprawiana jest rano liturgia św. Jana Chryzostoma (poprzedzona jutrznią), a po niej następuje drugie poświęcenie wody, w którym tłumnie biorą udział wierni.

Zgodnie z tradycją poświęcona woda powinna być żywa, płynąca. Tam, gdzie jest możliwość, drugie poświęcenie wody odbywa się nad rzeką, dokąd wierni udają się w uroczystej procesji. Największa taka procesja w Polsce odbywa się w Przemyślu, nad Sanem. We Wrocławiu zwykle w czasie tego obrzędu obecni są przedstawiciele Kościoła rzymskokatolickiego i ewangelicko-augsburskiego. Poświęcenie odbywa się poprzez modlitwy kapłana, przez zanurzanie w wodzie tzw. trójc – specjalnych trzech świeczników z trzema świecami, błogosławienie ręką i tchnienie kapłana, które symbolizuje tchnienie Ducha Świętego, oraz przez zanurzenie krzyża. Nawet jeśli ceremonia odbywa się na brzegu, najczęściej święci się wodę nie z rzeki (która w naszych czasach jest zwykle zbyt brudna), ale inną, uprzednio przygotowaną w zbiornikach.

Jordańską wodę wierni spożywają tego dnia w czasie liturgii, a także zabierają do domu. Kropi się nią obejścia, pola, przechowuje się na różne potrzeby. Jordańską wodę przynosi do domów także kapłan chodzący po kolędzie (stąd wizyta duszpasterska zaczyna się zawsze dopiero po Święcie Objawienia Pańskiego).

Początek o godz. 9.30 w Cerkwi przy ul. Niepodległości 24-26 w Koszalinie.