Szczepionki: kilka faktów, które warto sobie zapamiętać

Stosowane są w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej(odporności poszczepiennej - sztucznej czynnej).
W Polsce dzieci do 19. roku życia objęte są obowiązkowymi szczepieniami ochronnymi, realizowanymi według obligatoryjnego kalendarza szczepień. Wszystkie szczepienia, które się tam znajdują, są bezpłatne. Dziecko jest szczepione w swojej przychodni rodzinnej przez przeszkoloną pielęgniarkę. O ich wykonanie mają zadbać matka i lekarz rodzinny. Chociaż szczepienia przeciwko wielu niebezpiecznym chorobom zakaźnym są obowiązkowe, czasem rodzice nie chcą się poddać tym rygorom (piszemy o tym w rozmowie na str. 15). Bywa, że powołują się na względy religijne. Świadkowie Jehowy na przykład dopiero od lat 50. ubiegłego wieku nie wyrażają sprzeciwu wobec szczepień. Wcześniej nie chcieli się im poddawać, podobnie jak nadal odrzucają transfuzje krwi.

Szczepienia obowiązkowe obejmują też osoby szczególnie narażone na zachorowania, m.in. uczniów i studentów kierunków medycznych, osoby wykonujące zawody medyczne, osoby przygotowywane do niektórych zabiegów medycznych oraz w okolicznościach uwarunkowanych sytuacją epidemiologiczną. Każde szczepienie musi być poprzedzone lekarskim badaniem kwalifikacyjnym (Ustawa z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień).
Obowiązek wprowadzenia Programu Obowiązkowych Szczepień Ochronnych spoczywa na Głównym Inspektoracie Sanitarnym. Przygotowuje on listę szczepień na każdy rok. Lista ta zawiera spis szczepień obowiązkowych i zalecanych.

Więcej o szczepionkach oraz kalendarz szczepień - w papierowym wydaniu Głosu.