W nocy z 9 na 10 lutego 1940 roku rozpoczęła się przeprowadzona przez NKWD pierwsza masowa deportacja Polaków na Sybir. Od 10 lutego 1940 roku do czerwca 1941 r. władze sowieckie przeprowadziły cztery wywózki obywateli polskich różnych narodowości. Pierwsza, największa objęła ok. 140 tys. osób. Tamta deportacja była też najbardziej tragiczna pod względem liczby ofiar. Historycy szacują, że w sumie na Syberię wywieziono od trzystu tysięcy do ponad miliona Polaków.
Polacy wywożeni byli zazwyczaj bez dobytku, w bydlęcych wagonach. Wielu nie przetrwało podróży - ciała wyrzucano po drodze. Ci, którym się udało, musieli przetrwać głód, zimno i minimalne warunki sanitarne, ale wielu ginęło już na miejscu. Deportacje Polaków były zaplanowane i systematycznie przeprowadzone tak, aby usunąć z dawnych terenów wschodnich II Rzeczpospolitej wszystkich ludzi uznanych za "niebezpiecznych" dla sowieckiej władzy. "Dobrowolne przesiedlenia", jak je nazywano, służyły rozbiciu struktury społecznej, dostarczając jednocześnie siły roboczej totalitarnemu imperium.
Konto Amazon zagrożone? Pismak przeciwko oszustom
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
