Wolontariuszka Katarzyna

Tak właśnie zrobiła Katarzyna Biegańska z Połczyna Zdroju.

W przypadku Katarzyny Biegańskiej wyjazd na Wypsy nie był koniecznością. Nie kierowała się nawet chęcią poprawy poziomu życia, bo w Połczynie miała pracę - jest nauczycielką w Szkole Podstawowej nr 1 - a w Anglii pracuje jako wolontariusz.

Ale swego wyboru nie żałuje. - Chciałam spróbować czegoś innego, przekonać się, czy sprawdzę się w nowej roli, a także podszkolić swój angielski - mówi.
Dzięki kontaktom nawiązanym jeszcze w Polsce trafiła do Katolickiej Wspólnoty Ewangelizacyjnej "Syjon". Jest to świecka wspólnota zajmująca się prowadzeniem rekolekcji w szkołach i parafiach na terenie całej Anglii, a także Irlandii. W ośrodku tej organizacji w 35-tysięcznej miejscowości Brentwood, na przedmieściach Londynu, mieszka 10 osób. Katarzyna od września jest jedną z nich. Uczestniczy w życiu wspólnoty i pomaga jako wolontariuszka w jej prowadzeniu. Nie musi się martwić o wyżywienie i zakwaterowanie, ale za swoją pracę nie otrzymuje wynagrodzenia - dostaje jedynie 30 funtów kieszonkowego, które najczęściej wydaje... na ubrania.

- Przewija się tam mnóstwo ludzi z różnych krajów - opowiada pani Katarzyna. - Oprócz mnie jest tam tylko jedna Polka, więc muszę mówić po angielsku. Zapisałam się też do szkoły językowej. Często robiłam zabawne gafy. Chciałam np. powiedzieć, że coś jest cudowne, a wychodziło nieskromnie, że to ja jestem cudowna... Spontanicznie przywitałam jakiegoś Japończyka, a potem okazało się, że to urzędnik skarbowy, który przyszedł na kontrolę i całkowicie był pozbawiony poczucia humoru. Nieustanne obcowanie z językiem przynosi jednak efekty. Radzę sobie coraz lepiej.
Przemieszczanie się najczęściej też nie stanowi problemu, ponieważ do załatwiania bieżących spraw Katarzyna Biegańska otrzymuje ze wspólnoty samochód. Kłopot był raczej z jego prowadzeniem - wóz ma kierownicę po prawej stronie, a ruch jest rzecz jasna lewostronny, co dla niewprawnego kierowcy może zakończyć się fatalnie. - Skończyło się tylko na stłuczonym lusterku, a więc chyba nie jest tak najgorzej - mówi wolontariuszka. - Uważam, że tamtejsze ulice są stanowczo za wąskie.
Na razie nie zastanawia się nad tym, co będzie robić później. - Dałam sobie pewien czas na to, by nie mieć planów - przyznaje. - Pobyt i praca tam dają poczucie pełnego komfortu psychicznego. Nie mam ciągłego napięcia, niepokoju o każdy kolejny dzień.
Katarzyna Biegańska nie ukrywa jednak, że chciałaby wrócić do śpiewania - w Połczynie była solistką kameralnego chóru mieszanego "Cantus". A tam możliwości są ogromne. - Funkcjonuje wiele zespołów, chórów, mam nadzieję, że będę mogła śpiewać w którymś z nich - zdradza.