Wyjątkowa wystawa w Karlinie. Nieznane zdjęcia pożaru i… prezent od fotografa

Unikalne zdjęcia będą wzbogacone komentarzem autora zdjęć. Kazimierz Jurkowski ma dla gości wernisażu niespodziankę – każdy, kto przybędzie w piątek do Muzeum Ziemi Karlińskiej weźmie udział w losowaniu jednej z fotografii.

Dlaczego warto wspominać wydarzenia z grudnia 1980 roku?

– Często zadaję sobie takie pytanie. Nie żyję przeszłością, ale niektóre wydarzenia, których byłem świadkiem i w których bardzo aktywnie uczestniczyłem, chciałbym ocalić od zapomnienia. Takim wydarzeniem był niewątpliwie wielki pożar, spowodowany erupcją ropy i gazu na wiertni Daszewo-1 w Krzywopłotach koło Karlina – wskazuje Kazimierz Jurkowski.

– Pierwszą z prób była publikacja kilku zdjęć z Karlina, na początku 2020 roku, na facebookowej grupie „Analogowo”, zrzeszającej 30 tys. osób zajmujących się fotografią tradycyjną, potocznie zwaną analogową. Zdjęcia opatrzyłem krótkimi opisami i komentarzami, niekiedy bardzo osobistymi. Podobały się. Ciekawość internautów, ich chęć poznania historii, zachęciła mnie do przeglądu mojego fotograficznego archiwum.

Kazimierz Jurkowski był jednym z członków sztabu akcji gaśniczej, do którego dołączył 11 grudnia 1980 roku jako ekspert fotografii.

– Analiza zdjęć, zawartych w codziennie opracowywanych przeze mnie dokumentach, pozwalała na podjęcie stosownych działań przy usuwaniu ognia z elementów konstrukcyjnych wiertni. Użyto do tego między innymi „Łunochoda”, skonstruowanego specjalnie na potrzeby akcji gaśniczej. Jego szesnastometrowe ramię pozwalało na stosunkowo bezpieczne zbliżenie się do ognia i niemal komfortową pracę operatora – opisuje fotograf.

Efekty jego pracy i jeszcze więcej ciekawostek na temat wydarzenia opisywanego w mediach na całym świecie zobaczyć będzie można już od piątku w Muzeum Ziemi karlińskiej. Wstęp wolny.

9 grudnia 1980 roku o godzinie 17.20 w podkarlińskiej wsi Krzywopłoty zawyły syreny. Doszło do erupcji ropy naftowej, która po chwili zaczęła płonąć. Słup ognia mierzył 130 metrów, a temperatura płonącego gazu i ropy sięgała 900 stopni Celsjusza. Czterej robotnicy, z kilkunastoosobowej grupy dokonującej odwiertu, zostali poparzeni. Spłonęły baraki mieszkalne i sprzęt robotników pracujących przy odwiercie. Rozpoczęła się ewakuacja mieszkańców pobliskiego gospodarstwa. Zamknięta została droga w kierunku Szczecina.

Na miejscu erupcji pracowały wyspecjalizowane jednostki wojsk Pomorskiego Okręgu Wojskowego, straż pożarna, milicja, drużyna ratownictwa górniczego z Krakowa, specjaliści z Akademii Górniczo-Hutniczej. 16 grudnia przybyły też ekipy ratowników radzieckich i węgierskich. Kierownictwo akcji ratowniczej przygotowywało się do wszystkich wariantów akcji ratunkowych. Do Karlina przybywali nie tylko eksperci, ale i sekretarze KC PZPR. Dwukrotnie był tam również Lech Wałęsa, szef NSZZ „Solidarność”. Dopiero 10 stycznia 1981 roku założono nowy prewenter, który pozwolił ujarzmić wydostającą się ropę, tym samym uznano akcję gaszenia erupcji ropy za zakończoną.

Był to jeden z największych pożarów naftowych w Europie. Niestety, ropy w złożu było niewiele. Z powodu małej wydajności złoża w połowie 1983 roku zaprzestano wydobycia ropy.