Wystawa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w Bałtyckiej Galerii Sztuki

Wystawa jest przekrojową i dość syntetyczną prezentacją dwóch pracowni warszawskiej ASP. W jednej przestrzeni spotykają się dwa światy technologicznie i formalnie dość odległe – fotografia i litografia. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że są to techniki stojące na antypodach, wręcz antagonistyczne. Fundamentalna różnica uwidacznia się choćby w charakterze matrycy.

- Efemeryczna fotografia, rysowana światłem, bazuje na kliszy bądź operuje jedynie cyfrowymi środkami wyrazu, zaś w przypadku klasycznej litografii mamy do czynienia z łupkiem wapiennym, czyli matrycą kamienną. A jednak obie te techniki mają pewien element wspólny, co wyraża się w ich etymologicznym powinowactwie – gr. γραφή (graphé) oznacza rysowanie. Fotografia i litografia choć u źródeł swojego powstania służyły jako techniki z założenia reprodukujące, powielające czy dokumentujące wraz z upływem czasu wyzwoliły się z narzuconej im służebnej roli znajdując w obszarze sztuki własną, indywidualną przestrzeń. Warto zaznaczyć, że obie te techniki u źródeł swoich nie operowały w ogóle kolorem – każda eksplorowała na swój sposób świat ograniczony do czerni i bieli. Jednakże to, co z początku mogło się wydać ograniczeniem, stało się atutem, i jak to wielokrotnie w sztuce bywa skromność warsztatu doprowadziła do rozwoju czystej formy. Jaka przyszłość czeka fotografię i litografię - czytamy w zapowiedzi wystawy.