Z cukrzycą trzeba nauczyć się żyć

W Polsce choruje na cukrzycę 2 miliony chorych. Według szacunków Ministerstwa Zdrowia, u kolejnych 4 milionów Polaków występują objawy wskazujące na możliwy rozwój cukrzycy w niedalekiej przyszłości.
Wśród przyczyn tego niepokojącego zjawiska wymienia się głównie czynniki cywilizacyjne - starzenie się społeczeństwa, brak ruchu, otyłość. Kiedyś człowiek wykonywał dużo więcej ciężkich prac fizycznych, więcej chodził. Teraz jeździ się samochodami ludzie pracują przy biurkach, wolny czas spędzają przed telewizorem lub ekranem komputera.

Przy takim trybie życia organizm potrzebuje mniej kalorii, tymczasem otrzymuje ich więcej. Skutek tego taki, że coraz więcej ludzi w coraz młodszym wieku ma nadwagę. Jeśli do tego dołączy się palenie papierosów, nadmiar używek i stresy - tylko patrzeć jak zaczyna rozwijać się cukrzyca.

Jest to poważna choroba metaboliczna, wywołana niedoborem lub nieprawidłowym działaniem insuliny. Jej konsekwencją są dolegliwości, a w dalszej perspektywie - ciężkie powikłania wiążące się głównie ze zmianami w naczyniach krwionośnych. U osób chorych na cukrzycę trzykrotnie wzrasta ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu.

Dość częstym powikłaniem jest retinopatia, będąca częstą przyczyną utraty wzroku. U części chorych rozwija się zespół stopy cukrzycowej, nierzadko zdarza się, że konieczna jest amputacja kończyn. Innym przewlekłym powikłaniem jest nefropatia cukrzycowa, będąca przyczyną ciężkiej niewydolności nerek.

Rozróżnia się dwa typy cukrzycy. U dzieci i ludzi młodych zwykle występuje cukrzyca typu pierwszego, zwana insulinozależną, spowodowana głównie uszkodzeniem lub niewydolnością komórek trzustki, które odpowiadają za wytwarzanie i wydzielanie insuliny.

Cukrzyca typu drugiego, określana także jako insulinoniezależna, spowodowana nieprawidłowym działaniem insuliny i występuje najczęściej u osób dorosłych. Ten właśnie typ cukrzycy związany jest zazwyczaj ze złymi nawykami żywieniowymi, ograniczoną aktywnością fizyczną, stresem oraz nałogami. Istotnym czynnikiem ryzyka jest w tym przypadku także wiek, dlatego osoby po 45. roku życia powinny regularnie, przynajmniej raz w roku badać sobie poziom cukru we krwi.

Należy też przyjrzeć się uważnie swojej wadze. Cukrzycy sprzyja otyłość. Jej przyczyną bywają dziedziczne predyspozycje, ale najczęściej jest ona skutkiem zbyt obfitego, zwykle niezdrowego objadania się. Wśród cukrzyków typu drugiego aż 90 procent stanowią osoby ze znaczną nadwagą. Szczególnie na cukrzycę narażone są te, u których występuje otyłość brzuszna.

Jak walczyć z cukrzycą typu drugiego? Należy uświadomić sobie, że z chorobą można normalnie żyć, trzeba jednak istotnie zmodyfikować dotychczasowy styl życia i bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarzy. Specjaliści na pewno doradzą, jak odżywiać się zdrowo i jak pozbyć się nadwagi. Aby odchudzić się bezpiecznie, wystarczy sukcesywnie redukować wagę o pół kilograma tygodniowo. Prawidłowa dieta jest podstawową formą leczenia cukrzycy typu drugiego. Dieta cukrzycowa powinna być urozmaicona i zawierać wszystkie niezbędne składniki pokarmowe.

Zaleca się chleb razowy, świeże owoce i warzywa, nietłuste ryby. Niewskazane jest natomiast spożywanie tłuszczów zwierzęcych i czerwonego mięsa. Cukrzycy powinni też unikać pokarmów zawierających łatwo przyswajalny cukier, np. słodyczy.
Zdrową i niezbyt obfitą dietę należy wesprzeć wysiłkiem fizycznym.