Tak szukają ruin klasztoru Kartuzów w Darłowie

- Skąd pomysł na poszukiwanie pozostałości klasztoru Kartuzów w Darłowie?
- To była inicjatywa doktora Rafała Witkowskiego, z którym oboje pracujemy na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. I przyznam, że pewnie nie oczekiwał on takiego rozwoju wypadków. O ile dobrze pamiętam to spotkał się on na jakiejś międzynarodowej konferencji z przykładem badań geofizycznych w rozpoznaniu struktury jakiegoś klasztoru w Austrii czy Francji. I zadał mi pytanie o możliwość realizacji takich badań w Polsce. Jest to oczywiście możliwe, choć wymaga pewnej wiedzy i środków.

- Skąd informacje o potencjalnej lokalizacji obiektu w Darłowie?
- Muszę przyznać, że powszechne przekonanie, ze nie wiadomo gdzie był klasztor było dla mnie trochę zaskakujące. Spojrzenie na mapę opublikowaną w 1836 roku (mapa w skali 1:25000, tzw. Urmestichblatter) pozwoliło na błyskawiczną identyfikację miejsca. Zatem wyjściowe pytanie znalazło odpowiedź bez wykonania jakichkolwiek złożonych prac - prawdę mówiąc każdy mógł to zrobić.
Natomiast obecnie realizowane badania w Darłowie mają za zadanie określenie stanu zachowania pozostałości (jeżeli jeszcze istnieją) i bardziej precyzyjną lokalizację.

- Na czym polegają badania?
- To poszukiwania nieinwazyjną metodą. Polegają one na badaniach geofizyczno - geodezyjnych za pomocą magnetometru cezowego mierzącego natężenie pola magnetycznego w połączeniu z GPS określającym nie tylko dokładne położenie, ale również stan zachowania obiektu leżącego pod ziemią. Tą nowoczesną metodą polscy archeologowie ostatnio wykryli wiele unikalnych obiektów w Libii i w Sudanie.

- Co się wydarzy, jeżeli odnajdziecie jego ruiny?
- W zależności od tego czy i ewentualnie co znajdziemy, zaczniemy się zastanawiać co dalej. Raczej - po rozmowie z burmistrzem oraz biorąc pod uwagę współczesne tendencje w archeologii - nie bierzemy pod uwagę badań wykopaliskowych.

- Czy ziemia sławień-sko-darłowska skrywa jeszcze dużo "skarbów"?
- Odpowiem dość tajemniczo: całe mnóstwo.

Profesor Włodzimierz Rączkowski od lat zaangażowany jest w badania archeologiczne na terenie powiatu sławień-skiego prowadzone m.in. w ramach działającej od 1991 roku fundacji Dziedzictwo.
To on prowadził badania m.in. na grodzisku w Sławsku, czyli obszarze, na którym w średniowieczu znajdował się gród. W przeszłości było to miejsce bardzo ważne dla okolicznych mieszkańców, ponieważ przez pewien czas (niestety nie wiemy dokładnie jak długo) pełnił w średniowieczu funkcję "stolicy" (centralnego grodu) Księstwa Sławieńskiego.

Cechą odróżniającą to miejsce od pozostałych stanowisk archeologicznych (we Wrześnicy, Starym Krakowie i Ostrowcu) badanych w ramach projektu "Teledetekcja archeologicznych krajobrazów Ziemi Sławieńskiej" jest również brak własnej formy terenowej, co oznacza, że pozostałości dawnej osady obronnej są niewidoczne na powierzchni ziemi. Doświadczony badacz może jedynie dostrzec półkoliste niewielkie zagłębienie w terenie będące najprawdopodobniej pozostałością fosy, choć badacze XIX-wieczni donoszą, iż jeszcze w połowie XVIII wieku widoczny był półkolisty wał grodziska i fosa. W latach 90. prof. Włodzimierz Rączkowski wykonał zdjęcia lotnicze grodziska, na których widoczny jest zarys fragmentu fosy.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport