Dwa oblicza koszalińskiej katedry

Nowy remont

Nowy remont

Niedawno zakończyła się wielka odnowa koszalińskiej katedry. Jej remont został przeprowadzony w ramach modernizacji czterech innych świątyń (oprócz kościoła w Koszalinie są to: katedra w Kamieniu Pomorskim oraz bazyliki w Szczecinie i w Kołobrzegu). Pieniądze na remont dali Norwegowie ze specjalnego funduszu (13 mln zł) oraz samorządy i rząd (2 mln zł). Na katedrę koszalińską wydano 4 miliony. Za te pieniądze między innymi odnowiono całą zewnętrzną elewację, wymieniono drzwi, nawierzchnię z kostki brukowej oraz zamontowano sygnalizacje antywłamaniową i przeciwpożarową.

Zdjęcie z lewej strony zostało wykonane na początku XX wieku, na pewno przed 1914 rokiem. Widoczny na fotografii ówczesny wygląd katedry (jakże różny od obecnego!) powstał w latach 1842 - 1845. To właśnie wtedy świątynię poddano gruntownej modernizacji. O przebudowie zadecydowała wielka moda - jaka wówczas zapanowała - na wszystko, co średniowieczne.

Koszalińska świątynia otrzymała wtedy neogotycką szatę. Podczas skomplikowanych prac obniżono dach kościoła, a w jego wnętrzu, w nawach bocznych, wzniesiono balkony, które zwiększyły liczbę wiernych mogących uczestniczyć w mszach świętych i nabożeństwach. Świątynia wzbogaciła się również o nowy ołtarz główny i ambonę. Poprawiono także strzelistość całej budowli poprzez domurowanie ostrosłupowych elementów (dobrze widać je na fotografii).

Wielka uroczystość oddania przebudowanej katedry odbyła się 16 kwietnia 1845 roku. Feta musiała być wyjątkowa, bo uczestniczył w niej sam Fryderyk Wilhelm IV, król pruski.

Z kolei drugie zdjęcie, po prawej stronie, przedstawia katedrę jaką znamy obecnie. Zostało ono wykonane w latach 30 XX wieku. Jej obecny kształt to efekt kolejnej, wielkiej renowacji, wykonanej w latach 1914 -1915. Koszalinie postanowili przywrócić świątyni jej pierwotny wygląd. Między innymi podwyższono dach, pokryto go czerwoną dachówką i usunięto neogotyckie kształty.