Pielęgniarki w Koszalinie wzywają do protestu. Grozi nam strajk?

Na spotkanie do Koszalina zjechali przedstawiciele związku z całej Polski. Wybór miejsca nie był przypadkowy. Jak zdradziła przewodnicząca Iwona Borchulska, nasze miasto zostało wybrane, bo z nim związany jest minister zdrowia Bartosz Arłukowicz. Jest jeszcze jeden powód: sądowy finał - nie po myśli pielęgniarek - pięcioletniego sporu o podwyżki dla zatrudnionych w koszalińskim szpitalu (pisaliśmy o tym na naszych łamach dwa dni temu).

Początek akcji to efekt wejścia w życie rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie ustalania minimalnych norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych. Zdaniem przedstawicieli związku w sytuacji, gdy nie udało się dojść do porozumienia na poziomie kraju, trzeba zejść niżej, czyli do konkretnych szpitali. Problem zdaniem związkowców polega na tym, że rozporządzenie nie zabezpiecza odpowiednio bezpieczeństwa pacjentów, ani praw pracujących pielęgniarek. Iwona Borchulska: - Wykreślono czasy pracy przy pacjentach, co w praktyce oznacza, że na przykład 60-łóżkowym oddziałem opiekować ma się jedna pielęgniarka. Mamy zgłoszone podobne przykłady z kraju, niektóre trafiły już do prokuratury.

Związek chciał, by do rozporządzenia wpisano, że na jednej zmianie pracować mają co najmniej dwie pielęgniarki, podobnie przy stole operacyjnym, oraz by do obsady nie wliczać kadry kierowniczej, bo to zawyża liczbę osób pracujących przy chorych. Zdzisław Bujas: - To co się dzieje jest niebezpieczne dla pacjentów. Chory powinien mieć pewność, że osoba, która się nim opiekuje jest w dobrej formie, a nie po 48-godzinnym wycieńczającym dyżurze.

O tym, ile organizacji związkowych przyłączy się do protestu, okaże się w ciągu najbliższych tygodni. Czy koszaliński szpital będzie jednym z "ognisk zapalnych"? Teresa Arendarczyk, która szefuje międzyzakładowej organizacji związkowej w szpitalu, powiedziała, że zarząd będzie nad tym debatował. Iwona Borchulska: - Niestety obawiamy się, że to, co musimy zrobić, będzie wpływało na pacjenta. Wiem jedno: protestujemy od 1999 roku i jak dotąd nie straciliśmy sympatii społeczeństwa