Poseł Czesław Hoc pyta ministra w imieniu astmatyków

W swojej interpelacji poseł Hoc pisze: "Ciężka, oporna na leczenie postać astmy alergicznej to dla pacjenta stałe poczucie zagrożenia życia. To stały lęk przed często powtarzającą się dusznością, która dla pacjenta może okazać się już ostatnią w życiu. To częste pobyty w szpitalu, brak perspektyw zawodowych, depresja, olbrzymie koszty wydawane miesięcznie na leczenie (...). Szacuje się, że w Polsce ciężka, niekontrolowana farmakologicznie postać astmy dotyczy ok. 1000- 1500 osób.

Świat medyczny UE ulżył tym pacjentom i w praktyce poradził sobie z tą ciężką postacią astmy już od dn. 25 października 2005 r., kiedy to Komisja Europejska dopuściła do obrotu preparat biologiczny omalizumab na terytorium całej Unii Europejskiej, a Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi (CHMP) zadecydował, że jest on skuteczny w leczeniu ciężkiej astmy alergicznej. (...)

Oczywiście, stosowanie omalizumabu jest ściśle ograniczone tylko do szczególnych przypadków, m.in. dla pacjentów powyżej 12. roku życia, cierpiących na astmę przewlekłą ciężką i niereagującą na standardowe leczenie.

Zatem jedynym ratunkiem dla osób z ciężką postacią astmy o powyższej charakterystyce w krajach UE jest terapia biologiczna. W Polsce ci chorzy nie mają tyle szczęścia, czekają na program terapeutyczny, który uwzględniałby stosowanie leków biologicznych w najcięższych przypadkach choroby. NFZ wstrzymał bowiem zgodę na finansowanie takiego leczenia w ramach systemu JGP. A przecież nie tylko aspekt wiedzy medycznej nakazuje włączenie leczenia biologicznego, ale nawet kalkulacja ekonomiczna przemawia na korzyść nowej metody leczenia, ponieważ pozwala ograniczyć koszty hospitalizacji czy zakupu innych leków, koszty absencji w pracy i świadczeń renty, koszty inwalidyzacji, wreszcie - wymiar etyczny!

Pacjenci z ciężką postacią astmy alergicznej organizują się, jednoczą się i stale walczą - od 2008 r. stowarzyszeni w Organizacji Pacjentów i Osób Wspierających Chorych na Astmę Ciężką Odzyskać Oddech. Dramat ich okrutnego losu potęguje fakt, że poza chorobą muszą walczyć z bezduszną machiną urzędniczej biurokracji. Albowiem aktualnie, po przyjęciu ustawy refundacyjnej, to nie ciężkość choroby, ani aktualna, najlepsza wiedza medyczna, ani też dające przełom w terapii innowacyjne leki decydują o tym, czy pacjent może przeżyć, lecz... urzędnik!

Pytania:
Dlaczego Pan Minister nie wprowadził dotąd terapii biologicznej do procedury finansowanej prze NFZ dla najciężej chorych z tą postacią astmy alergicznej, skoro wszystkie argumenty merytoryczne, rekomendacje komitetów, agencji oceny, koszty ekonomiczne, wreszcie poprawa jakości życia oraz kwestia samego przeżycia tych pacjentów wręcz nakazują ten rodzaj terapii? Kiedy, wobec powyższego, wprowadzi Pan Minister ten rodzaj terapii do procedur finansowanych z NFZ?"