Zaczął się sezon grzewczy. Strażacy przypominają, jak groźny jest czad [WIDEO]

Jacek Szpuntowicz, komendant koszalińskiej straży pożarnej, mówi, że czasem ze swoich domów czy mieszkań robimy „akwaria”, czyli za bardzo uszczelniamy okna, zaklejamy kratki wentylacyjne. Do tego nie sprawdzamy drożności kominów, nie robimy przeglądów piecyków gazowych. Skutki tego mogą być tragiczne. W nieodpowiednio wietrzonych pomieszczeniach bardzo łatwo może dojść do tragedii.

Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, jest gazem silnie trującym, bezbarwnym i bezwonnym. Jego źródłem mogą być kominki, gazowe podgrzewacze wody, piece węglowe, gazowe lub olejowe i kuchnie gazowe.

Czad powstaje w wyniku niepełnego spalania wielu paliw, m.in.: drewna, oleju, gazu, benzyny, nafty, propanu, węgla, ropy, spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu niezbędnej do zupełnego spalania. Może powstać w wyniku braku dopływu świeżego powietrza do urządzenia, w którym następuje spalanie albo z powodu zanieczyszczenia, zużycia lub złej regulacji palnika gazowego, a także przedwczesnego zamknięcia paleniska pieca, czy też zapchanego i nieszczelnego przewodu kominowego.

Jako że tlenek jest bezwonny trudno wykryć zagrożenie. Tu pomocne mogą być czujniki tlenku węgla. Komendant Szpuntowicz radzi jednak, by wybierając takie urządzenie nie kierować się niską ceną.

- Warto poszukać opinii o danym modelu urządzenia, zapytać o zdanie specjalistę. Na rynku jest sporo urządzeń, których producenci deklarują, że wykrywają wiele zagrożeń - tlenek, dym, gaz. Bywa, że niestety to tylko obietnice bez pokrycia - mówi.

Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla?

• lekki ból, mdłości, wymioty, ogólne zmęczenie i osłabienie – lekkie zatrucie,
• nasilający się ból głowy, senność, zaburzenia świadomości i równowagi, trudności z oddychaniem, oddech przyśpieszony, zaburzenia rytmu serca – średnie zatrucie,
• drgawki, utrata przytomności – ciężkie zatrucie,
• Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony oraz zaburzenia orientacji i zdolności oceny zagrożenia, powodują, że jest on całkowicie bierny (nie ucieka z miejsca nagromadzenia trucizny), traci przytomność i – jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą – umiera.