14. Koszalińskie Konfrontacje Młodych „m-teatr” przed nami

Koszalińskie Konfrontacje Młodych „m-teatr” to najmłodszy z koszalińskich festiwali. Przez lata w ramach tego wydarzenia koszalinianie mieli okazję zobaczyć wiele ambitnych, odważnych spektakli przygotowanych przez młodych twórców, co więcej, ci młodzi twórcy w ramach nagrody realizowali spektakle w Koszalinie.

W tym roku podczas siedmiu festiwalowych dni publiczność i jurorzy zobaczą sześć spektakli przygotowanych przez reżyserów, którzy w swoim dorobku mają do 10 realizacji scenicznych.

Zdzisław Derebecki, dyrektor festiwalu, zdradził, że wybór był trudny. Pod uwagę brał 20 spektakli, na wybór oprócz względów artystycznych wpływ miały też pieniądze. Na te najdroższe produkcje koszalińskiego festiwalu nie było stać. Jak zdradził Zdzisław Derebecki w tym roku zobaczymy intymne spektakle, które mówią o emocjach i relacjach.

Oceni je jury w składzie: Alina Moś (reżyserka i dramatopisarka), Artur Liskowacki (pisarz, dramaturg, publicysta) oraz Marek Kołowski (entuzjasta teatru jednego autora, twórca Festiwalu Debiutów w Monodramie „Strzała Północy”). Nagroda główna to 7 tysięcy złotych dla reżysera najlepszego zdaniem jurorów spektaklu oraz współpraca z koszalińskim teatrem.

Jak zdradził Andrzej Mielcarek dyrektor BTD, budżet festiwalu to ponad 320 tysięcy złotych. Finansowo organizację wydarzenia wsparł resort kultury, który przekazał 122 tysiące złotych, koszaliński samorząd i urząd marszałkowski. Koszalińskie konfrontacje to nie tylko spektakle, ale i możliwość spotkania z ich twórcami w ramach cyklu M-GADUGADU-TEATR (wstęp wolny) oraz spektakl pozakonkursowy Garnizonu Sztuki w Warszawie Gra”.

W kasie BTD można kupić karnety festiwalowe oraz bilety na poszczególne spektakle.

W MAŁYM DWORKU
reż. Jan Marek Kamiński
Na gnieźnieńską scenę po wielu latach przerwy wraca Stanisław Ignacy Witkiewicz – artysta totalny – malarz, rysownik, fotografik, dramaturg i powieściopisarz, filozof i krytyk sztuki. A do tego ekscentryk, skandalista. Całe życie poszukiwał artystycznego absolutu, który nazywał „czystą formą” i szukał go zarówno w literaturze, jak i w malarstwie. Był jednym z najważniejszych i najbardziej barwnych kreatorów życia artystycznego i towarzyskiego przedwojennej Polski.

„W małym dworku” stanowi fascynujące wprowadzenie widza i czytelnika w arkana jego dramaturgii. Nie ma bowiem formy - moralnej, obyczajowej, literackiej – której artysta nie chciałby w swej twórczości wstrząsnąć i zniszczyć. Zmienia wszystko w groteskę do wszystkiego wprowadza, albo ze wszystkiego wydobywa - elementy niezborne, przypadkowe, nieskładne, rażące odmiennością . Nawet jego humor jest humorem amatora tego co dziwne, brzydkie, niekonwencjonalne. Dramaturgia Witkiewicza otwiera przed widzem nowy świat.

MACOCHA
reż. Błażej Biegasiewicz
Kto trafia na dno otchłani? Poza grzesznikami i przestępcami na pewno czyhają tam wszystkie macochy. Zgodnie z wymową najsłynniejszych baśni, dramatów i powieści dawnych czasów, są one, co do jednej: egoistyczne, zazdrosne, nikczemne i okrutne.
Realizatorzy podejmują w spektaklu próbę zdekonstruowania negatywnego wizerunku macochy, tak niespotykanie jednomyślnego i spójnego na przestrzeni stuleci.

Aktorki, wcielając się w archetypowe postacie z bajek i baśni, przytaczają stare historie, próbują zrozumieć, potępić, a być może okazać współczucie ich bohaterkom. Jednocześnie na kanwie prawdziwych świadectw mierzą się ze współcześnie istotnymi problemami i zagadnieniami tej roli.

SMOLEŃSK LATE NIGHT SHOW
reż. Jakub Zalasa
Charyzmatyczny konferansjer, komik i prowokator Conan Barbarzyńca nie bierze jeńców. Wraz z „ekspertami codzienności” w cotygodniowym late night show bezpardonowo obnaża prawdę na temat najbardziej palących problemów społecznych. Stawia pytania, które każde chciałby zadać, opakowując je w czarny humor i niespodziewane wzruszenia.

Czerpiąc z formuły late night talk show spektakl, realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”, porusza temat zbiorowej traumy, nieprzeżytej żałoby i roli mediów w podsycaniu sporów. Poprzez powołanie do życia fikcyjnej figury kontrowersyjnego showmana bada potencjał oczyszczający, który tkwi w radykalnym humorze. Czerpie z doświadczeń tych, którzy doskonale pamiętają 10 kwietnia 2010 roku i tych, którzy urodzili się za późno, żeby pamiętać, ale przyszło im żyć w klimacie społecznym wytworzonym po katastrofie.

Czy tragedia smoleńska wywołała podziały, czy jedynie ujawniła skrywane resentymenty? Czy możliwe jest wykonanie kroku wstecz i wskazanie momentu, w którym rozpadła się wspólnota? A może nigdy jej nie było? Jak miesza się prywatne z publicznym? Co jest prywatnym Smoleńskiem każdego z nas?

KONIEC ŚWIATA
reż. Bartosz Bandura
Co chwilę kończy się świat. Czyjś świat. Koniec bliskości, miłości, czułości, wzajemności. Początek rozstania, odejścia, utraty. Czyż nazbyt często nie tracimy wiele w swoim życiu? W końcu je same? Wrócić nie sposób, nie jest to możliwe inaczej jak wspomnieniem, a każdy powrót to zaczynanie na nowo. Spektakl inspirowany poezją Jerzego Hajdugi. O miłości, bliskości – jej ulotności, utracie. Wyjątkowy wymiar przedstawienia zapewnia plastyczna, przepełniona ruchem i tańcem forma.

ZAPOWIADA SIĘ ŁADNY DZIEŃ
reż. Magda Skiba
Trzecie spotkanie dwóch niezwykłych osobowości artystycznych: aktorki Joanny Gonschorek i poetki Anny Podczaszy – po monodramie Joanny (2002) i spektaklu Spójrz na nią – pieśniodramat u Modrzejewskiej (2019). Tym razem w tekście napisanym specjalnie dla Joanny Gonschorek Anna Podczaszy zmaga się z tematem, który był, jest lub będzie bliski każdemu z nas: opowiada o śmiertelnej chorobie i żegnaniu się z życiem. Łącząc powagę z dyskretnym humorem, a perspektywę codzienności z metafizyką artystki pod kierunkiem reżyserki Magdy Skiby ukazują nasz stosunek do śmierci, odchodzenia, ostatecznego pożegnania z najbliższymi – dziś traktowanych jako temat tabu, spychanych w sferę milczenia, a przecież będących nieuchronnym i naturalnym etapem egzystencji, nieodłącznym od ludzkiego świata. Spektakl, w którym poetycki język i powaga poruszanej materii składają się w atrakcyjną scenicznie całość z intrygującą muzyką i pobudzającymi wyobraźnię projekcjami.

LEKCJA
reż. Michał Szafarski
Nigdy nie jest za późno na naukę. Trzeba jednak uważać, bo nadmierne zagłębianie się w niektóre z tematów może prowadzić do nieoczekiwanych i niebezpiecznych rezultatów… Tak samo niespodziewanie toczy się akcja "Lekcji" – spektaklu Teatru Przypadków Feralnych.

On – zwykły profesor. Ona – zwykła uczennica. Spotykają się w czasie indywidualnej lekcji. Co może pójść nie tak?

"Lekcja" absurdalną sekwencją wydarzeń i zabawnymi dialogami opowiada o niebezpieczeństwie, do którego potrafią doprowadzić skrajności – w tym radykalizm myśli i idei. Przestawienie jest utrzymane w komediowej formule charakterystycznej dla twórczości Eugène’a Ionesco – wybitnego przedstawiciela europejskiego teatru absurdu.